روايت معلمان ابتدايي از اجراي ارزشيابي توصيفي: تحقيق كيفي

هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي ادراك معلمان درباره طرح ارزشيابي توصيفي در مدرسه‌هاي ابتدايي بود. روش پژوهش كيفي از نوع پديدارنگاري بود. شركت‌كنندگان در پژوهش 32 نفر از معلمان شهر سبزوار در سال تحصيلي 96-1395 بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته گردآوري و در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي تجزيه‌وتحليل شد. از مجموع 127 كد مفهومي يافته‌هاي اين پژوهش، در كدهاي محوري مربوط به دانش‌آموزان (راحت‌طلب شدن دانش‌آموزان، كم شدن استرس، كاهش سواد، مشخص نشدن توانايي واقعي، سردرگمي، كاهش انگيزه تحصيلي، كاهش رقابت سازنده، جمعيت زياد) و محورهاي مربوط به معلم (وقت‌گير بودن، سليقه‌اي عمل كردن، نبود امكان مقايسه دانش‌آموز با خودش، ايجاد فرصت براي معلمان كم انگيزه، دخالت مديريت‌ها در ارزشيابي) و والدين نيز در محور رضايت نداشتن و آگاهي والدين قابل ترسيم است. نتايج پژوهش نشان داد كه طرح ارزشيابي توصيفي داراي ضعف‌هايي است كه مي‌توان اين ضعف‌ها را در رابطه با اثراتي كه بر دانش‌آموز، معلم و والدين دارد، بيان كرد.