بررسي رابطه ي سرمايه‌هاي اجتماعي و فرهنگي، فناوري‌هاي نوين، دل بستگي و جنسيت با گرايش به تخريب گري (مورد مطالعه: دانش‌آموزان دبيرستاني استان كرمان)

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه ي سرمايه‌هاي اجتماعي و فرهنگي، فناوري‌هاي نوين، دل بستگي و جنسيت با گرايش به تخريب گري در دانش‌آموزان دبيرستاني مي باشد. جامعه ي پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان دوره ي متوسطه استان كرمان بود. با استفاده از نمونه‌گيري خوشه‌اي تعداد 806 نفر از دانش‌آموزان كرماني (404 نفر) و جيرفتي (402 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از ابزارهاي محقق‌ساخته ي گرايش به تخريب گري، سرمايه‌ي فرهنگي، استفاده از فناوري‌هاي نوين و پرسش نامه ي استاندارد سبك‌ دل بستگي والدين و هم سالان، داده‌ها گردآوري شد. تحليل داده‌ها نشان داد كه صرفاً دو متغير استفاده از فناوري‌هاي نوين ارتباطي به صورت مثبت و دل بستگي به والدين به صورت منفي، مستقيماً بر گرايش دانش‌آموزان اثر مي‌گذارد. هم چنين، تمام متغيرهاي برون زاد (سرمايه‌ي فرهنگي، فناوري‌هاي نوين، دل بستگي و جنسيت) با واسطه ي تأثير بر سرمايه‌ي اجتماعي مي‌توانند بر گرايش به تخريب گري تأثير بگذارند. ديگر نتايج نيز بيان گر اثر تعديل گر زيست‏بوم اجتماعي و تفاوت بين مدل‌هاي برآمده از دو شهر كرمان و جيرفت بود. در ادامه با توجه به مباني نظري و تحقيقات پيشين، يافته‌ها به بحث گذاشته مي شوند.