ارائه ي مدلي علّي-تجربي از بررسي نقش واسطه گري درآميزي تحصيلي در رابطه ي باورهاي خودكارآمدي تحصيلي و حرمت خود تحصيلي با بهزيستي تحصيلي در نوجوانان دبيرستاني

مطالعه ي حاضر با هدف تبيين رابطه ي علّي بين باورهاي خودكارآمدي تحصيلي، حرمت خود تحصيلي، درآميزي تحصيلي و بهزيستي تحصيلي در دانش آموزان دبيرستاني به انجام رسيد. براي رسيدن به اين مهم، 384 دانش آموز (198 پسر و 186 دختر) دوم تا چهارم دبيرستاني شهر پل دختر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند و مقياس هاي «بهزيستي تحصيلي» تومينين سويني و همكاران، «باورهاي خودكارآمدي تحصيلي» زاژاكووا، لينچ و اسپنشاد، «حرمت خود تحصيلي» روزنبرگ، و «درآميزي تحصيلي» سالميلا- آرو و آپاديايا را تكميل كردند. ابزارها از روايي و پايايي مطلوب برخوردار بودند. در تحليل داده ها از روش تحليل مسير براي وارسي مدل علّي بين متغيرهاي پژوهش استفاده شد. يافته ها نشان داد كه باورهاي خودكارآمدي تحصيلي و حرمت خود تحصيلي هم به صورت مستقيم و هم به شكل غيرمستقيم و از طريق درآميزي تحصيلي بر بهزيستي تحصيلي دانش آموزان دبيرستاني تأثير مي گذارند. يافته ها بر نقش «خود» رشديافته در ترغيب فراگيران به مشاركت در امور مدرسه جهت نيل به بهزيستي تحصيلي تأكيد دارد. نتايج با توجّه به پژوهش هاي پيشين به بحث گذاشته شده و پيشنهادهايي به منظور پژوهش بيش تر در اين زمينه مطرح شده است.