كاربرد آب‌شور در آبياري قطره اي

آبياري قطرهاي در مقايسه با ديگر روشهاي آبياري از مزاياي خاصي در شرايط شور برخوردار است. نتايج بررسي ها نشان ميدهد كه اين روش آبياري موجب افزايش تحمل به شوري و بهبود عملكرد گياه در شرايط شور ميشود. در اين روش شوري خاك زير قطره‌چكان، جايي كه تراكم ريشه بيشتر است، معمولاً كم و بافاصله از قطره‌چكان افزايش مي‌يابد. شوري خاك در زير قطره‌چكان ميتواند حتي به كمتر از مقدار شوري آب آبياري برسد. تغييرات شوري در اطراف قطره‌چكان ناشي از تغييرات در جزء آبشويي در اين ناحيه است. مقدار جزء آبشويي در زير قطره‌چكان حداكثر و در محيط سطح خيس شده كه بيشترين تجمع نمك اتفاق ميافتد به حداقل ميرسد. اين موضوع براي محصولات زراعي و در ارتباط با محل استقرار قطره‌چكانها نسبت به رديف كاشت گياه حائز اهميت است. عواملي كه بر شوري خاك منطقه ريشه تحت آبياري قطرهاي اثر ميگذارند شامل شوري آب آبياري، مقدار آب آبياري، بافت خاك و محل قرارگيري لوله جانبي قطرهاي نسبت به رديف گياه ميباشد. در اين مقاله تأثير هر يك از اين عوامل بر شوري خاك در منطقه ريشه گياه موردبررسي قرار ميگيرد.