بررسي وجود ارتباط بين استفاده از طرح‌هاي مختلف آبياري تناوبي با رضايت‌مندي آب‌بران شهرستان رشت و پرداخت آب‌بها

هدف از اين پژوهش بررسي وجود ارتباط بين استفاده از طرح‌هاي مختلف آبياري تناوبي با رضايت مندي آب بران شهرستان رشت و پرداخت آب‌بها در دوره آماري 92-1379 است. پژوهش حاضر توصيفي – پيمايشي و از لحاظ هدف كاربردي است. جامعه موردمطالعه، شالي كاران شهرستان رشت و روش نمونه گيري منظم بوده است. از ميان 78000 نفر آب بر طرف قرارداد شركت بهره برداري شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود و با استفاده از فرمول كوكران، 384 نفر از سه روستاي بيجاركنار، گورابسر و دهنه سر شيجان در سه شبكه آبياري (مدرن، تلفيقي و سنتي) برگزيده شدند. ابزار گردآوري داده ها، مستندات آبياري و پرداخت آب‌بها طي دوره آماري بوده و براي سنجش رضايت آب بران از پرسش نامه محقق ساخته با 50 سؤال استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده ها بر اساس آمار توصيفي و استنباطي (آزمون فريدمن، آزمون كي دو و ضريب وي كرامر) صورت گرفت. يافته هاي تحقيق نشان داد برنامه هاي اجرايي آبياري متناوب در بهترين و بدترين سال آبي از نظر زمان شروع دوره، آغاز نوبت بندي و طول دوره هاي قطع آب بر نظرات آزمودني ها با تقريب بالا منطبق است. رضايت مندي شالي كاران در بهترين سال آبي در سطح بالا و در بدترين سال هاي آبي در سطح متوسط رو به پايين ارزيابي شد. همچنين درصد پرداخت آب‌بهاي زراعي در بهترين سال آبي بيشترين مقدار و در سال هاي كم آب كمترين مقدار بود. با توجه به يافته هاي پژوهش، فرض هاي سه گانه تحقيق و معني دار بودن ارتباط مستقيم بين متغيرهاي تحقيق تائيد شد. لذا بين استفاده از طرح هاي مختلف آبياري تناوبي با رضايت مندي آب بران و پرداخت آب بها در شهرستان رشت رابطه معني دار مستقيم وجود دارد.