امكان‌سنجي كاربرد پساب در مديريت منابع آب (مطالعه موردي: دشت مشهد)

باتوجه به مشكل كمبود آب در كشور، تأمين آب از اهميت فراواني برخوردار است. در چنين شرايطي استفاده مجدد از فاضلاب تصفيه‌شده (پساب) مي‌تواند به‌عنوان يكي از راه‌هاي غلبه بر مشكل كم‌آبي تلقي شود. ازاين‌رو استفاده از منابع آبي غير‌متعارف (ازجمله پساب تصفيه‌خانه‌ها) در كشور ما روزبه‌روز از اهميت بيشتري برخوردار مي‌شود. كاربرد اين‌گونه آب‌ها مـي‌توانـد در تأمين آب فضاي سبز شهرها، كشت محصولاتي كه به‌صورت خام مصرف نمي‌شوند و تغذيه مصنوعي دشـت‌هـايي كـه سـطح آب زيرزميني در آن‌ها بشدت كاهش‌يافته است، سياستي راهبردي به‌منظور كاهش فشار بر منابع آب متعارف باشد. كاربرد پساب به‌عنوان يك منبع دائمي آب در كشاورزي علاوه بر تأمين بخشي از نيازهاي آبي اين بخش، باعث صرفه‌جويي و دوام منابع آبي موجود نيز مي‌گردد. علاوه بر اين وجود عناصر غذايي گياهي در پساب تصفيه‌خانه‌ها، مصرف كودهاي شيميايي و بالطبع اثرات زيست‌محيطي استفاده از آن‌ها را كاهش مي‌دهد. در اين پژوهش با در نظر گرفتن جمعيت حاضر و پيش‌بيني روند رو به رشد آن تا سال 1410 در شهر مشهد، توانستيم نياز آبي شهر را برآورد كنيم. با احتساب مقدار مصرف، مقدار فاضلابي كه وارد تصفيه‌خانه‌هاي شهر مي‌شود و به شكل پساب از آن خارج مي‌گردد، تخمين زده شد. همچنين حجم پساب جهت ذخيره و تخصيص آن براي مقاصد مختلف برآورد گرديد. با توجه به اطلاعات و بررسي‌هاي انجام‌شده، اين نتيجه حاصل شد كه افزايش سهم آب بخش شرب و بهداشت به‌ناچار كـاهش سـهم آب بخـش كشاورزي را در پي خواهد ‌داشت. پساب مي‌تواند بخشي از اين كاهش سهم بخش كشاورزي را جبران نمايد.