جستاري پيرامون «نظريه عملي» شوآب و دلالت هاي آن براي آزادسازي تصميم گيري درباره برنامه درسي

در مقاله حاضر با استفاده از روش توصيفي تحليلي، ابتدا ابعاد مختلف نظريه «عملي» در قلمرو برنامه درسي از طريق مراجعه مستقيم به آثار ژوزف شوآب به‌عنوان بنيان‌گذار اين نظريه، مطرح‌شده و سپس دلالت هاي اين نظريه براي يكي از موضوعات بحث‌برانگيز برنامه ريزي درسي، يعني آزادسازي تصميم گيري درباره برنامه درسي از سيطره تشكيلات مركزي، موردبررسي قرار مي گيرد. به‌طور طبيعي، پاسخگويي به نيازهاي مناطق مختلف از سوي يك مركز ملي برنامه ريزي درسي ممكن نيست. براي اينكه برنامه درسي با شرايط محيطي مناطق مختلف كشور سازگار شود بايستي اين مناطق بتوانند برحسب ظرفيت هاي خود به جريان تصميم گيري ها ورود پيدا كنند. اين مباحث در «نظريه عملي» شوآب با بحث تصميم گيري مبتني بر موقعيت هاي تربيتي عملي مرتبط است.