بررسي اثر محيط دوزبانه كردي فارسي بر پيشرفت سواد خواندن

يادگيري مهارت خواندن، كليد همه يادگيري هاست، زيرا اغلب يادگيري هاي درسي از آن طريق صورت مي پذيرد و اين امر در مقطع ابتدايي شكل حساس تري به خود مي گيرد و در مورد كودكان دوزبانه مسئله پيچيده تر مي شود. در اين تحقيق تلاش شده -است تا تاثير محيط دوزبانه كردي – فارسي بر پيشرفت سواد خواندن دانش آموزان پسر پايه چهارم ابتدايي بررسي شود. بر اين اساس دو گروه 60 نفر از دانش آموزان پسر پايه چهارم ابتدايي استان كرمانشاه، شامل يك گروه يك زبانه از شهرستان كرمانشاه و يك گروه دوزبانه از شهرستان جوانرود با استفاده از روش نمونه-گيري تصادفي چندمرحله اي از نوع خوشه اي انتخاب شدند. سنجش ميزان پيشرفت سواد خواندن دانش آموزان بر اساس دفترچه هاي استاندارد شده آزمون بين المللي (2006PIRLS)، محاسبه ميانگين و انحراف استاندارد با استفاده از آمار توصيفي و تجزيه و تحليل داده ها با آزمونt مستقل انجام شد. نتايج نشان داد كه بين محيط دوزبانه و پيشرفت سواد خواندن، هم چنين عملكرد دانش آموزان در درك متون ادبي و اطلاعاتي رابطه معني داري وجود ندارد. جهت توجيه اين مسئله ميزان گذراندن دوره پيش دبستاني، سطح سواد والدين و هم چنين ميزان مطالعه كتب غيردرسي دانش آموزان مورد بررسي قرار گرفتند و نتايج نشان داد كه بين دو گروه مورد آزمايش، از نظر گذراندن دوره پيش دبستاني و سطح سواد والدين اختلاف معني داري وجود ندارد و به نظر مي رسد كه آموزش قبل از دبستان موثر و سطح سواد والدين موثر در گروه دوزبانه ها تفاوت هاي احتمالي دو گروه را برطرف كرده است اما از نظر مطالعه كتب غيردرسي بين دو گروه تفاوت معني داري به نفع گروه دوزبانه موجود است.