رويكرد بهينه سازي چند هدفه براي مديريت داوطلبان در زنجيره ي تأمين و لجستيك بحران

يكي از مهم ترين عواملي كه در افزايش يا كاهش ميزان خسارات و تعداد تلفات انساني در هنگام بروز بلاياي طبيعي مؤثر است، بود و نبودسيستم مديريت بحران كارا است كه همواره در اين سيستم داوطلبان حاضر به منزله ي منبع اصلي شناخته شده اند. در پژوهش پيش رو، يكمدل چند هدفه به منظور تخصيص داوطلباني كه با مهارتهاي مختلف و از هر درجه توانايي، براي انجام امور بشردوستانه اعلام آمادگيكرده اند، ارائه گشته است و تمركز آن بر حداقل كردن مجموع تقاضاي برآورده نشده در كنار افزايش رضايت شغلي داوطلبان است. به صورتخاص، در اين مقاله منطقه ي تحت تأثير بحران به مناطق كوچك تري تقسيم بندي مي شود و به هر يك از آن ها بسته به نيازشان گروهياز افراد با مهارت ها و درجه توانايي هاي مختلف تخصيص داده مي شود، به گونه اي كه مجموع درجه ي توانايي افراد در آن گروه، از نسبتآستانه ي تعيين شده توسط تصميم گيرندگان بيشتر باشد. در نهايت مدل ارائه شده توسط روش الپي متريك حل و نتايج به ثبت رسيده استو براي بررسي رفتار مدل تحليل حساسيت بر پارامترهاي مختلف صورت پذيرفته است. نتايج نشان مي دهند كه در صورت امكان، داوطلبانبه كاري كه مرتبط با مهارتشان است تخصيص داده مي شوند، تا آنجايي كه مجموع تقاضاهاي برآورده نشده بيش از حد معمول افزايشنداشته باشد.