سنجش ابعاد كالبدي تاب‌آوري شهري در برابر مخاطرات طبيعي (زلزله) (مطالعه موردي منطقه 12 شهر تهران)

ميزان خسارات و تلفات ناشي از مخاطرات طبيعي به ميزان آمادگي جامعه در برابر واقعه بستگي دارد.تاب آور ساختن شهرها در ابعاد مختلف، راهي مناسب و كارا در جهت تقويت ساختار شهر براي مقابله با بحران‌ها و مخاطرات طبيعي و غيرطبيعي است. مطالعه حاضر به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ روش شناسي توصيفي تحليلي است. در اين تحقيق براي جمع‌آوري داده‌ها از روش كتابخانه‌اي و اسنادي و براي تجزيه تحليل داده‌ها از مدل‌AHP Fuzzy استفاده‌شده است.نتايج نشان داد كه معيار ويژگي‌هاي كالبدي بافت با ضريب اهميت نسبي 0.424 و در بين زير معيارها نيز، عرض معابر با وزن 0.238، مقاومت ساختمان با وزن0.120 و دسترسي به پارك با وزن 0.102، بيشترين اهميت را در تاب‌آوري كالبدي منطقه 12 شهر تهران دارند. همچنين نقشه نهايي تاب‌آوري كالبدي منطقه نشان داد كه فقط 1.03 درصد از بافت منطقه داراي تاب‌آوري زياد مي‌باشد و 74.64 درصد از منطقه داراي تاب‌آوري متوسط و 24.33 درصد از منطقه داراي تاب‌آوري كم مي‌باشد. همچنين نتايج نشان داد كه سكونت‌گاه‌هاي منطقه 12 شهر تهران با توجه به قدمت بناها و كيفيت آن‌ها، دسترسي‌هاي كم‌عرض، قطعه‌بندي ريزدانه و افزايش سطح اشغال و كمبود فضاي باز كه همگي زمينه‌ها و عوامل تهديدكننده جان انسان‌هاي ساكن اين منطقه است، در تقابل با تاب‌آوري شهري قرار دارند. اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ از آﺳﯿﺐ و ﺧﺴﺎرات ﺑﯿﺸـﺘﺮ اﯾـﻦ منطقه در ﺻﻮرت وﻗﻮع زمين‌لرزه ﺧﺒﺮ مي‌دهد.