اولويت بندي نقش پل ها در شبكه ي معابر شهري از منظر مديريت بحران در زمان تخليه مطالعه ي موردي: شبكه ي شهر اصفهان

اختلال شبكه ي راه كيفيت زندگي استاندارد را در يك جامعه ي عادي به شدت كاهش مي دهد و گاهي حتي جان انسان را در يك فاجعه تهديد مي كند. شبكه ي حمل ونقل، همچنين نسبت به بلاياي طبيعي و انساني آسيبپذير است. براي مثال، سقوط پل يا حملات تروريستي در بزرگراه هاي اصلي مي تواند منجر به كاهش قابل توجه دسترسي و افزايش چشمگير تأخير در سفر شود. بنابراين درك آسيبپذيري بالقوه ي شبكه هاي حمل و نقل در اثر چنين حوادث عظيمي به منظور مديريت خطر آن ها و درنتيجه كاهش اثر اختلالات در تمام جنبه هاي زندگي شهري و روستايي بسيار مهم است. هدف از اين مطالعه، اولويت بندي نقش پلها در شبكه ي معابر شهري از منظر مديريت بحران در زمان تخليه است. روش ارائه شده اهميت پل ها را بر اساس تغيير زمان سفر كل شبكه مشخص مي كند. روش پيشنهادي بر روي 78 پل شبكه ي حمل ونقل شهر اصفهان مورد بررسي قرار گرفته شده است. اطلاعات مورد نياز نظير شبكه ي حمل ونقل شامل موقعيت جغرافيايي شبكه ي معابر، نوع معبر و تابع عملكرد اصفهان، ماتريس تقاضاي سفر در شرايط عادي و توابع هزينه حجم با استفاده از مطالعات جامع حمل و نقل شهر اصفهان جمع آوري شده است. بر اساس نتايج به دست آمده با سناريوي مناسب، بيشترين حجم ترافيك مربوط به پل هاي انديشه، شهيدان اميني و شهيد خرازي است. در حالي كه با استفاده از روش اولويت بندي براساس تغيير زمان سفر كل شبكه، پل هاي انديشه، امام خميني و پل وحيد در رتبه هاي اول تا سوم قرار مي گيرند.