بررسي تأثير الگوهاي ياددهي-يادگيري بر پيشرفت تحصيلي فراگيران در درس علوم تجربي به شيوه فراتحليل

در اين پژوهش با بهره‌گيري از روش فراتحليل به تحليل نتايج پژوهش‌هاي انجام شده در ارتباط با چگونگي تأثير الگوهاي ياددهي-يادگيري بر پيشرفت تحصيلي فراگيران در درس علوم تجربي دوره ابتدايي پرداخته شد. بدين منظور تعداد 22 پژوهش با كمك ابزار چك ليست گزينش پژوهش‌ها از نظر فني و روش شناختي براي بررسي انتخاب شدند. براي محاسبه شاخص‌ها از نرم افزار 2 CMA استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل پژوهش‌هاي اوليه از اندازه اثر به تفكيك هر عامل اندازه اثر تركيبي با دو مدل اثر ثابت و تصادفي استفاده گرديد و جهت بررسي سوگيري انتشار از روش تحليل حساسيت با استفاده از نمودار قيفي و آماره تعداد امن از تخريب اروين و جهت بررسي ميزان ناهمگني از آزمون ناهمگني Q كوكران و مجذور I استفاده شد و براي تبديل اندازه اثر از ضريب z فيشر استفاده گرديد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد كه روش تدريس كاوشگري بيشترين تأثير و روش سنتي با نرم افزار كمترين ميزان تأثير و در بخش يادگيري، مدل چرخه يادگيري بيشترين تأثير و روش نقشه مفهومي كمترين تأثير را بر پيشرفت تحصيلي فراگيران در درس علوم تجربي دارند.