كاربر و كاربردپذيري سيستم هاي اطلاعاتي: مطالعه مروري

هدف: به تناسبي كه سيستم‌هاي اطلاعاتي با فراواني در نظام سلامت نفوذ كرده‌اند؛ به همان اندازه كارآمد نبوده‌اند. بخش عمده‌اي از اين ناكارآمدي مربوط به مشكلات كاربردپذيري اين سيستم‌ها است. با توجه به اهميت اين موضوع، هدف پژوهش حاضر؛ بررسي مفهوم كاربردپذيري، تعيين ارتباط آن با كاربر و ارائه راهكارهايي براي ارتقاي آن مي‌باشد. منابع اطلاعات يا داده‌ها: اين مطالعه مروري براساس جستجوي موضوعي از بانك هاي اطلاعاتي و نيز بررسي وب سايت ها و كتب تخصصي با كليدواژه هاي مرتبط و استاندارد انجام شد. روش‌هاي انتخاب براي مطالعه: در اثر جستجوي اوليه، متن كامل 50 مقاله، 12 كتاب و 6 مطلب علمي حاصل شد كه با مطالعه دقيق اين موارد، 34 مورد به دليل شباهت محتوايي و تطابق با اهداف مطالعه انتخاب شد و در تدوين مقاله پاياني مورداستفاده قرار گرفت.تركيب مطالب و نتايج: ايزو، كاربردپذيري را گستره اي تعريف مي‌كند كه يك محصول مي تواند توسط كاربران مشخص براي دستيابي به اهداف همراه با كارايي، اثربخشي و رضايت مندي و در يك بستر مشخص مورد استفاده قرار گيرد. امروزه طراحان نرم افزارهاي سيستم هاي اطلاعاتي سعي در مشاركت بيشتر كاربران دارند، به گونه‌اي كه اين سيستم‌ها، كاربرمدار باشند تا امكان ارتقاي عملكرد كاربران را فراهم كنند. اصول اين روش، درك نيازهاي كاربر و محيط كاري، دخيل كردن كاربر، تعيين اهداف عملكرد كاربر، طراحي واسط مطابق اصول رفتاري و الگوهاي رايج، اجراي تست‌هاي كاربردپذيري و اعمال ويرايش‌هاي نهايي قبل از ارائه نهايي واسط كاربري مي‌باشد.نتيجه‌گيري: در كاربردپذيري تلاش مي‌شود تا با استفاده از خرد جمعي و دخيل كردن همه جانبه كاربران و آشنا كردن آن‌ها با مجموعه كاركردهاي سيستم، آمادگي لازم براي پذيرش و استفاده بهينه از سيستم فراهم شود.