مفهوم‌شناسي اوصاف وعده‌هاي الهي در قرآن

نُه صفت «حَسَن»، «حقّ»، «غير مكذوب»، «مسئول»، «تخلف ناپذير»، «مفعول»، «صادق»، «واقع» و «آتٍ»، در آيات متعددي از قرآن كريم ، با وعدهاي الهي همراه شده‌اند. هرچند كه همۀ اين صفات به گونه‌اي قطعي بودن تحقق وعده‌هاي الهي را مي‌رسانند، اما علاوه بر اين، معنايي مخصوص به خود نيز دارند كه آن‌ها را از يكديگر متمايز مي‌سازد. اين جستار كوشيده با بررسي سياق آيات و نيز مراجعه به برخي تفاسير متقدم و متاخر، وجه تمايز صفات به كار رفته در اين آيات و تأثير بافت آيات در گزينش هر يك از آن‌ها را به نظاره بنشيند و در نهايت به اين نتيجه رسيده كه وعده‌هاي الهي، با توجه به سياق و بافت آيه، و مخاطبي كه آيه براي دريافت آن وعده يا وعيد مطرح كرده، با صفتي كه نشان‌دهندۀ آن بافت و متناسب با ويژگي‌هاي آن مخاطب خاص است، همنشين شده‌اند. در اين ميان، اوصاف ناظر به تحقق قيامت و پاداش و عقاب آن، بيشترين تكرار را در آيات قرآن دارند.