درآمدي بر روش‌شناسي‌ مناسب آينده‌پژوهي با رويكرد دفاعي

آينده‌‏پژوهي دفاعي، دانش و معرفت پاسداري و ساخت آينده، به شيوه‌‏اي آگاهانه، فعال و پيش‏دستانه است تا در بستري امن، اهداف و آرمان‏هاي يك ملت محقق شود. بر همين اساس شناخت صحيح و جامع روش‌ها و فنون آينده‌پژوهي و گزينش مطلوب آنها براي پاسداري از آينده، در اولويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي است. مقاله حاضر تلاش دارد تا با تبيين روش‌شناسي‌هاي آينده‌پژوهي، مناسب‌‌ترين روش‌شناسي موجود (و نه روش) را با رويكرد دفاعي توصيه نمايد. بدين منظور با روش تحليلي به اين پرسش پاسخ داده مي‌شود كه روش‌شناسي‌ مناسب آينده‌پژوهي دفاعي در ميان روش‌شناسي‌هاي هفت‌گانه موجود؛ روش‌شناسي چهاربعدي پوپر با 33 روش است و سپس اين روش‌شناسي‌ براساس قابليت‌ها، ماهيت، افق زماني، ميزان كاربرد، مراحل، تعامل، نوع خروجي‌ها و تركيب روش‌ها با رويكرد دفاعي بررسي مي‌شود. نتيجه اين كه آينده‌پژوهان دفاعي سپاه پاسداران با بهره‌گيري از داده‌هاي گسترده و متنوع اين روش‌شناسي و نتايج اشاره شده در اين مقاله، به ميزان قابل توجهي قادر خواهند بود تا سازمان دفاعي خود را در جهت ساخت و پاسداري آينده، ياري رسانند.