مدل ساختاري تأثير مديريت استعداد بر بهره وري نيروي انساني و نوآوري در سازمان هاي ورزشي (مورد مطالعه: اداره كل ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي)

هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير ابعاد مديريت استعداد بر بهره وري نيروي انساني و نوآوري در اداره ورزش و جوانان استان آذربايجانشرقي مي باشد. روش شناسي: تحقيق حاضر از نوع توصيفي پيمايشي بوده و از نظر هدف كاربردي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه كاركنان اداره ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي بود با توجه به محدود بودن حجم جامعه، حجم نمونه برابر با جامعه آماري در نظر گرفته شد (N=n). ابزار گردآوري اطلاعات پرسش‌نامه بود؛ براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و در بخش آمار استنباطي از آزمون آلفاي كرونباخ، ضريب همبستگي پيرسون و همچنين براي تعيين روابط ميان متغيرها در قالب مدل علي از مدل‌سازي معادلات ساختاري(SEM) بهره گرفته شده است. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه مديريت استعداد و ابعاد آن بر بهره وري نيروي انساني و همچنين نوآوري در سازمان ورزشي اثرگذار است. همچنين در قسمت اثر كل مشخص شد كه مديريت استعداد بيشترين تأثير (0.92=β) را بر بهرهوري نيروي انساني داشت. ضريب تعيين متغيرهاي درون‌زا نشان‌داد كه به ترتيب 29% و91% از واريانس متغيرهاي بهرهوري نيروي انساني و نوآوري توسط متغيرهاي برون‌زا قابل تبيين مي‌باشد. در نهايت، كليه شاخص‌هاي برازش مدل نيز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند. نتيجه گيري: به طور كلي ميتوان اذعان نمود كه با به كارگيري صحيح مديريت استعداد و ابعاد آن مي توان بهره وري نيروي انساني و به تبع آن نوآوري در سازمان هاي ورزشي را بهبود بخشيد و باعث كارايي هرچه بيشتر افراد مستعد در سازمان شد.