اثر مداخله‌اي انگيزش شغلي بر تحليل رفتگي شغلي معلمان تربيت بدني استان لرستان

هدف: هدف اين تحقيق بررسي اثر مداخله اي كارگاه انگيزش شغلي بر تحليل رفتگي شغلي معلمان تربيت بدني استان لرستان بود. روش شناسي: روش تحقيق نيمه تجربي است كه از طريق آزمون و آزمون مجدد، آزمودني ها به دو گروه كنترل و تجربي تقسيم و افرادي كه داراي كاهش انگيزش شغلي و افزايش تحليل رفتگي شغلي بودند به عنوان گروه آزمايش در كارگاه انگيزش شغلي شركت نمودند. روش نمونه گيري هدفمند بود و در نهايت 54 نفر از افرادي كه داراي انگيزش شغلي پايين و تحليل رفتگي شغلي بالاتر از حد استاندارد بودند، انتخاب گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss24 و از آزمونt همبسته جهت ارزيابي تغييرات متغير وابسته درون گروه، t مستقل براي ارزيابي متغير وابسته بين گـــروه ها و از تحليل كوواريانس به منظور اثربخشي دوره ي انگيزش شغلي بر تحليل رفتگي شغلي استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد شركت در كارگاه در افزايش انگيزش شغلي گروه تجربي موثر بود، همچنين سطح تحليل رفتگي شغلي گروه تجربي بعد از شركت در كارگاه انگيزش شغلي كاهش معني داري داشت و بعد از گذشت 6 ماه از كارگاه، اثر انگيزش شغلي بر تحليل رفتگي شغلي معلمان در طول زمان از پايداري مناسبي برخوردار نبود. نتيجه گيري: تشكيل كارگروه هاي تخصصي در بررسي و ارائه راه حل جهت افزايش انگيزش شغلي و كاهش تحليل رفتگي شغلي معلمان تربيت بدني از نتايج عمده اين تحقيق بود.