رابطۀ جامعه پذيري سازماني و تعهد روانشناختي بازيكنان به تيم هاي فوتبال اصفهان

هدف: هدف اين تحقيق تعيين رابطه بين جامعه‌پذيري سازماني و تعهدروانشناختي بازيكنان به تيم‌هاي فوتبال اصفهان بود. روش‌شناسي: روش تحقيق به لحاظ نوع توصيفي ـ همبستگي و به لحاظ هدف كاربردي است كه جمع آوري داده‌هاي آن نيز به صورت پيمايشي انجام گرديد. جامعه آماري تحقيق را كليه بازيكنان تيم‌هاي ليگ برتر اصفهان و بازيكنان تيم‌هاي حاضر در ليگ آسياويژن استان اصفهان تشكيل داده بودند (300 نفر)، كه از اين تعداد تعداد 169 نفر با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به عنوان نمونه تعيين و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي گزينش شدند. ابزار اندازه‌گيري تحقيق دو پرسشنامه استاندارد جامعه‌پذيري سازماني جونز (1986) و تعهد روانشناختي به تيم ماهوني (2000) بود كه روايي و پايايي آنها مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي (مانند جداول و نمودارها) و روش‌هاي آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، تي تك نمونه‌اي و رگرسيون) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين جامعه‌پذيري سازماني و ابعاد آن يعني جامعه‌پذيري رسمي، جمعي، فردي، پيوسته و گسسته با تعهد روانشناختي به تيم همبستگي مثبت و معناداري وجود داشت، ولي بين جامعه‌پذيري غير‌رسمي با تعهدروانشناختي به تيم رابطۀ معناداري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: بنابر نتايج تحقيق مي‌توان گفت چنانچه مديران و مسئولين تيم‌هاي فوتبال اصفهان شرايط طي نمودن فرايند جامعه‌پذيري را براي بازيكنان و اعضاي جديدالورود به تيم ايجاد نمايند، تعهدروانشناختي آنها به تيم افزايش خواهد يافت.