مديريت فرهنگ سازماني: ارائه يك چارچوب منسجم كيفي- كمي به عنوان راهنماي طراحي الگوي فرهنگ سازماني

زمينه و هدف: با توجه به نقش فرهنگ در اثربخشي سازماني، شناخت و طراحي الگوي فرهنگ سازماني مهم جلوه مي كند. با توجه به وجود انتقاداتي نسبت به روش شناسي برخي از پژوهش هاي صورت گرفته در زمينه طراحي الگوي فرهنگ سازماني، اين پژوهش با هدف ارائه يك چاچوب منسجم كيفي - كمي به منظور طراحي الگوي فرهنگ سازماني صورت گرفت. روش‌‌‌شناسي: روش پژوهش، آميخته و جامعه آماري در بخش كيفي شامل 12 نفر از خبرگان يك موسسه تحقيقاتي فعال در حوزه دفاعي و در بخش كمي شامل 605 نفر از كاركنان اين موسسه بود. روش نمونه گيري در بخش كيفي هدفمند قضاوتي و گلوله برفي و در بخش كمي طبقه‌اي تصادفي بود. جهت جمع آوري داده ها از مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته و پرسشنامه دلفي فازي(بخش كيفي) و پرسشنامه محقق ساخته (بخش كمي) استفاده شد. به منظور تحليل مصاحبه ها از روش تحليل تم و جهت اعتبار سنجي كيفي الگوي فرهنگ سازماني از تكنيك دلفي فازي و به منظور اعتبارسنجي كمي از روش تحليل عاملي تاييدي استفاده شد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: در نتيجه تحليل تم، پنج بعد شامل فرهنگ رابطه مدار؛ فرهنگ دانش محور؛ فرهنگ بازارمحور؛ فرهنگ بوروكراتيك و فرهنگ ارزش محور؛ به همراه 14 مؤلفه و 42 شاخص شناسايي گرديد. در مرحله بعد براي رسيدن به اجماع در زمينه مولفه ها و شاخص هاي شناسايي شده و اعتبارسنجي كيفي الگو، از تكنيك دلفي فازي و به منطور اعتبارسنجي كمي الگوي فرهنگ سازماني نيز از روش‌ تحليل عاملي تاييدي استفاده شد. وضعيت موجود فرهنگ سازماني نيز با استفاده از آزمون تي سنجيده شد.