تأثير سرمايه فكري بر كارآفريني راهبردي با نقش ميانجي هوش سازماني

زمينه و هدف: در دهه اخير، كارآفريني درون سازماني به يكي از موضوع‌هاي مورد توجه محققان تبديل شده است. در تحقيق حاضر از بين عوامل تاثيرگذار بر كارآفريني درون سازماني، به عامل سرمايه فكري پرداخته شده است. بدين منظور جهت دستيابي به هدف تحقيق از نظريات سرمايه فكري استفاده گرديد. در اين پژوهش، تلاش شد كه پيرامون تاثير سرمايه فكري بر كارآفريني راهبردي با نقش ميانجي هوش سازماني، شناخت كسب شود. روش‌شناسي: جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه آزاد اسلامي واحد يادگار امام (ره) كه بالغ بر 120 نفر مي‌باشند انتخاب گرديده‌اند و حجم نمونه براساس سرشماري 120 نفر محاسبه گرديده است. همچنين در اين پژوهش جهت گردآوري اطلاعات از سه پرسشنامه استفاده شده است كه روايي آن مورد تاييد كارشناسان و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ 87% مورد تاييد قرار گرفته است. جهت تجزيه تحليل داده‌ها از نرم افزار اس‌پي‌اس و ليزرل استفاده شده است كه تجزيه و تحليل داده‌هاي جمع‌آوري شده از طريق پرسشنامه، در دو سطح تجزيه و تحليل توصيفي، و تجزيه و تحليل استنباطي، انجام گرفته است. يافته‌ها و نتيجه گيري‌: طبق نتايج بدست آمده از تحليل‌هاي آماري سرمايه فكري بر كارآفريني راهبردي تاثير‌گذار است. سرمايه فكري بر هوش سازماني تاثير‌گذار است. هوش سازماني بر كارآفريني راهبردي تاثيرگذار است. هوش سازماني اثر ميانجي‌گر مثبت معنادار در تاثيرگذاري سرمايه فكري بر كارآفريني راهبردي دارد.