ارائه مدل توسعه منابع انساني با رويكرد ارتقاء سرمايه اجتماعي سازماني

زمينه و هدف: ارتقاء سرمايه اجتماعي در سازمان‌هاي دولتي و به‌تبع آن بهبود سرمايه اجتماعي در سطح جامعه از طريق نظام مديريت منابع انساني اين سازمان‌ها امكان‌پذير است؛ بنابراين هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل توسعه منابع انساني با رويكرد ارتقاء سرمايه اجتماعي سازماني است. روش: پژوهش به‌لحاظ هدف كاربردي، به‌لحاظ نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي-پيمايشي و مبتني بر روش پژوهش تركيبي (كيفي و كمّي) است. ابعاد و مؤلفه‌هاي زيرسيستم توسعه منابع انساني كه قابليت اثرگذاري بر سرمايه اجتماعي دارد. با استفاده از روش تحليل تم و مصاحبه با خبرگان و پالايش مدل طي دو راند دلفي با گروه ديگري از خبرگان، مشتمل بر 5 تم اصلي و 30 تم فرعي احصاء شد. در مرحله پيمايش، متغيرهاي احصاء شده در قالب پرسش‌نامه تنظيم و در بين مديران و كارشناسان ستاد وزارت آموزش‌وپرورش توزيع شد. براي رتبه‌بندي متغيرها از روش آنتروپي شانون و براي بررسي مطلوبيت آنها از آزمون دوجمله‌اي استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش در بخش كيفي نشان مي‌دهد توسعه منابع انساني با رويكرد ارتقاء سرمايه اجتماعي داراي 5 بُعد و 30 مؤلفه است. در بخش پيمايش، قدرمطلق آماره t براي تمامي روابط بين متغيرها بزرگ‌تر از مقدار بحراني 96/1 و نيز تمامي بارهاي عاملي در حالت استاندارد بزرگ‌تر از 5/0 قرار دارند، پس هيچ‌يك از روابط رد نشد. نتيجه‌گيري: در سازمان مورد مطالعه، توسعه منابع انساني و سرمايه اجتماعي در وضعيت مطلوبيت كم قرار دارند. از ميان ابعاد توسعه منابع انساني، بُعد مديريت عملكرد بيشترين تأثير را بر سرمايه اجتماعي سازماني دارد و توسعه منابع انساني از طريق بُعد ارتباطي سرمايه اجتماعي، بيشترين اثرگذاري را به‌همراه دارد.