الگوي راهبردي پيش خواني پروژه هاي نوآوري با رويكرد مرور سيستماتيك

زمينه و هدف: اهميت مرحله پيش‌خواني به‌عنوان مرحله‌اي راهبردي در تضمين موفقيت پروژه‌هاي مبتني بر همكاري براي بسياري از پژوهشگران و سياست‌گذاران در كشورهاي پيشرفته نمايان شده است. به اعتقاد صاحب‌نظران اين حوزه، پيش‌خواني نه‌تنها عاملي حياتي براي موفقيت پروژه محسوب مي‌شود بلكه نقشي بسيار اساسي در بهينه‌سازي منابع نيز دارد. علي‌رغم ارائه مدل‌هاي متعدد در اين حوزه، هنوز ابهاماتي در زمينه عوامل اثرگذار در اين مرحله به‌ويژه در مديريت پروژه‌هاي مبتني بر همكاري وجود دارد. از طرف ديگر با بررسي پژوهش‌هاي داخلي مي‌توان دريافت كه توجه چنداني به اين موضوع چه در حوزه تحقيقاتي و چه در حوزه اجرايي نشده است. بر اين اساس در اين مطالعه سعي شد تا ضمن معرفي آن به‌عنوان عاملي مهم براي مديريت پروژه‌ها، چارچوبي براي شناسايي عناصر مؤثر بر آن نيز ارائه شود. روش شناسي: اين پژوهش از نظر هدف، اكتشافي و از نظر نوع استفاده، پژوهشي كاربردي است. در اين پژوهش با استفاده از روش تحقيق مرور نظام‌مند 105 پژوهش‌ مرتبط در اين حوزه در فاصله زماني 1993-2017 شناسايي و تعداد 60 مطالعه به‌عنوان نمونه موردبررسي قرار گرفت. يافته ها: يافته در پنج دسته «عوامل درون سازمان» «عوامل ميان سازماني» «فعاليت‌هاي ضروري» «عوامل زمينه‌اي» و «نتايج» در الگوي تحقيق ارائه شد. نتيجه گيري: بر اساس اين مطالعه، موفقيت چارچوب همكاري ميان سازماني را بايد به صورت يك فرآيند در نظر گرفت. مرحله نخست و راهبردي اين فرايند يعني پيش خواني نيازمند توجه به عوامل و تدارك ملزوماتي است كه توفيق سازمان هاي مشاركت كننده در تامين آن ها مي تواند موفقيت همكاري در مراحل بعد را تا حد بسيار زيادي تضمين كند.