الگوي جامع عوامل تسهيل‌گر يادگيري در سازمان‌هاي دفاعي

زمينه و هدف: سازمان‌ها براي مواجه با تغييرات جهاني، ناگزير به تجهيز خود به انواع ابزارهاي رقابتي هستند. يكي از مهمترين ابزارها، يادگيرندگي و نهادينه كردن يادگيري در سازمان است. بر اين اساس، در پژوهش حاضر مهمترين عوامل موثر بر يادگيري در سازمان ارائه مي‌شود. روش‌شناسي: پژوهش حاضر، پژوهشي توصيفي از نوع پيمايشي است. براي شناسايي ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌ها از مباني نظري و نظرات خبرگان استفاده شد. جامعه آماري پژوهش در مرحله ارائه الگو شامل ده نفر از خبرگان موضوعي و در مرحله آسيب‌شناسي شامل تمامي كاركنان داراي مدرك تحصيلي بالاتر از كارشناسي در يك سازمان علمي نظامي بود. نمونه آماري در مرحله اول به روش قضاوتي هدف‌مند و در مرحله دوم به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. همچنين، جهت گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از تحليل داده‌ها با كمك آزمون‌هاي آماري تي و تحليل عاملي تاييدي نشان داد كه ابعاد نگرشي، اعمال مديريتي، جو سازماني، ويژگي‌هاي كاركنان و مديريت دانش از عوامل تسهيل‌گر يادگيري محسوب مي‌شوند. همچنين، عامل نگرشي داراي بيشترين اهميت براي تسهيل يادگيري در سازمان است. نتيجه‌گيري: تدراك عوامل تسهيل‌گر يادگيري موجب ارتقاي يادگيري سازماني و نگرش مثبت‌ مسئولان به فرايند آموزش و يادگيري در سازمان مي‌شود.