شناسايي الگوي مكاني زلزله‌هاي غرب ايران به روش فيبوناچي

در 12 نوامبر 2017 ميلادي (21 آبان 1396 خورشيدي)، زلزله مهيبي با بزرگي 7.3، مناطق غرب ايران در حوالي شهرهاي مرزي ازگله، سرپل ذهاب و قصر شيرين را به‌شدت تكان داد و موجب كشته شدن بيش از 600 نفر و آسيب مالي و جاني صدها تن در استان كرمانشاه شد. در اين تحقيق با بهره‌گيري از پايگاه اطلاعات لرزه‌اي سازمان زمين‌شناسي آمريكا و كاتالوگ زمين‌لرزه‌هاي استان كرمانشاه (2017 – 1900 ميلادي)، پيش‌بيني بازنگرانه با استناد به مفهوم و نتايج سري اعداد فيبوناچي ارائه شده و در پي آن، مخاطرات منطقه از ديدگاه مكاني با تأكيد بر شناسايي و معرفي پتانسيل‌هاي لرزه‌اي غرب ايران بررسي شده است. كاربرد توالي فيبوناچي براي دستيابي به سازوكار توزيع غيرخطي زلزله‌ها، سابقه دارد، اما نتايج اين پژوهش به‌طور مشخص بيانگر وجود روابط مكاني بين زلزله‌هاي سده گذشته با پيدايش چشمه لرزه‌اي اخير در ازگله است. همچنين براساس دستاوردهاي اين تحقيق، توزيع پس‌لرزه‌هاي رويداد 7.3 ازگله در اشكال مارپيچي و گنومون طلايي انجام گرفته و آرايش مكاني داده‌هاي كاتالوگ به‌شكل مثلث طلايي (با زاويه رأس36 درجه) و دايره طلايي (با كمان 137.5 درجه) بوده است. بدين ترتيب با استفاده از روش فيبوناچي، ضمن اثبات طبيعي بودن منشأ زمين‌لرزه‌هاي غرب ايران، نظم رويدادهاي ثبت‌شده از سال 1900 ميلادي تا كنون بررسي شده و شواهدي دال بر پيش‌بيني مكاني زلزله‌هاي اين استان ارائه شده ‌است.