ارزيابي آثار سموم شيميايي كشاورزي بر محيط زيست روستاها (مطالعۀ موردي: روستاهاي شهرستان زرين‌دشت)

حفاظت از محيط زيست و منابع آن، يكي از ابعاد مهم توسعه پايدار است. افزايش مصرف مواد شيميايي و ناآگاهي كشاورزان در استفاده از اين مواد، موجب ناسالم شدن محصولات كشاورزي و آلودگي محيط زيست روستا شده است. هدف اين مقاله از يك‌‌سو، بررسي آثار تخريبي ناشي از كاربرد سموم شيميايي در كشاورزي و از سوي ديگر، معرفي راهكار براي بهبود محيط زيست روستاهاي شهرستان زرين‌دشت است. روش پژوهش از نوع توصيفي تحليلي و پيمايشي است. جامعۀ آماري شامل 19622=Nكشاورز ساكن 15 روستاي شهرستان زرين‌دشت است‌. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها، از نرم‌افزار spss و روش‌هاي آماري مانند همبستگي پيرسون و همچنين از رويكرد آماري مدلسازي معادلات ساختاري (SEM) و نرم‌افزار Warp PLS 4 به‌منظور اجراي ساختار مدل استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين اثرگذاري سموم شيميايي و آلودگي‌هاي محيط زيست، براساس ضريب همبستگي پيرسون در سطح اطمينان 99 درصد رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد. همچنين برپايه نتايج معادلات ساختاري، سموم شيميايي سبب آلودگي‌هاي زيست‌محيطي شده است. در اين زمينه متغير ترويج، بر استفاده صحيح از سموم اثرگذار است و متخصصان كشاورزي تأثير معناداري بر ريسك‌گريزي كشاورزان در استفاده از سموم شيميايي دارند. همچنين فرضيه تأثيرگذاري واردات خارجي سموم بر خطرهاي اقتصادي تأييد شد؛ زيرا اغلب سموم شيميايي به كشور وارد مي‌شوند و ارز خارجي آنها از ديگر زمينه‌هاي سودمند خارج مي‌شود. اين موضوع نه‌تنها براي كشاورزان، بلكه براي تمام افراد جامعه گران و پر‌هزينه است؛ بنابراين واردات سموم بر خطرهاي اقتصادي تأثير‌گذار است.