ارزيابي نتايج الگوريتم M8 از راه تلفيق مكاني هشدارها (مطالعۀ موردي: زلزلۀ سرپل ذهاب)

به‌طور متوسط هر چند سال يك‌بار، يك زلزلۀ بزرگ و مخرب در فلات ايران اتفاق مي‌افتد كه به‌طور معمول، خسارات زيادي به‌جاي مي‌گذارد. زلزله‌هاي وان تركيه، سراوان و سرپل ذهابكرمانشاه، سه زلزلۀ اخير اين منطقه از سال 2011 تا 2017 بوده‌اند. توجه به رفتار پيش‌نشانگري لرزه‌اي با استفاده از الگوريتم‌هاي پيش‌بيني مي‌تواند در كاهش خسارات چنين زلزله‌هايي مؤثر واقع شود. در اين مقاله، الگوريتم ميان‌مدت پيش‌بيني M8 براي بررسي بازنگرانۀ زلزلۀ سرپل ذهاب به‌كار گرفته شده است. در اينجا هدف ارزيابي و تكميل كارنامۀ الگوريتم M8 در پيش‌بيني زلزله‌هاي بزرگ فلات ايران و دستيابي به الگوي لرزه‌خيزي قبل از زلزلۀ سرپل ذهاب است. علاوه‌بر اين، ارائۀ راهكاري براي دستيابي به محدوده‌هاي هشدار غيروابسته به مقادير ورودي الگوريتم، ديگر هدف مهم اين پژوهش است. در اينجا براي دستيابي به اين هدف هشدارهاي حاصل از مقادير متفاوت ورودي‌هاي الگوريتم M8 به دو روش تلفيق شدند كه هر دو روش در پيش‌بيني زلزلۀ هدف موفق عمل كردند. نتايج نشان داد كه زلزلۀ سرپل ذهاب با استفاده از الگوريتم M8 به‌صورت بازنگرانه پيش‌بيني‌پذير بوده است. همچنين از خروجي‌ها مشخص است كه رويكرد تلفيق هشدارهاي حاصل از اجراهاي مختلف M8 مساحت هشدار را كاهش مي‌دهد و محدودۀ هشدار را در برابر تغيير مقادير پارامترهاي ورودي ثابت مي‌كند. در نهايت با بررسي مقادير توابع الگوريتم M8 مشخص شد كه به حداكثر رسيدن تعداد پس‌لرزه‌ها پيش‌نشانگر اصلي اين زلزلۀ بزرگ بوده است.