پديد آورندگان :
قموشي، زهرا دانشگاه تهران - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي،تهران، ايران , پوركريمي، جواد دانشگاه تهران - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي،تهران، ايران , عزتي، ميترا دانشگاه تهران - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي،تهران، ايران
كليدواژه :
شايستگي اخلاقي , فضيلت سازماني , دانشگاه , مديران دانشگاهي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تبيين نقش شايستگي اخلاقي در فضيلت سازماني انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع كمي، از نظر هدف، كاربردي و به روش توصيفي- همبستگي از نوع رگرسيون انجام شده است. جامعه پژوهش، كليه كاركنان (3591 نفر) دانشگاه تهران است كه به شيوه نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب 347 نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها، از پرسشنامه محقق‌ساخته شايستگي اخلاقي و پرسشنامه محقق‌ساخته فضيلت سازماني استفاده گرديد. روايي محتوايي و روايي سازه پرسشنامه‌ها با استفاده از تحليل عاملي تأييدي مورد تأييد قرار گرفت. پايايي ابزار نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه شايستگي اخلاقي 0.98 و براي فضيلت سازماني نيز 0.98 بدست آمد. يافته‌ها نشان داد كه وضعيت موجود شايستگي اخلاقي مديران بالاتر از سطح متوسط قرار دارد. در حالي كه وضعيت موجود فضيلت سازماني در سطح متوسط است. همچنين نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه از ميان مؤلفه‌هاي شايستگي اخلاقي، تنها مؤلفه شايستگي اخلاقي نسبت به ديگران قابليت پيش‌بيني مثبت فضيلت سازماني را داشته است. بر اين اساس مي‌توان نتيجه گرفت كه اخلاق، كه رويكردي فردي بوده در سطح نسبتاً مناسبي قرار دار؛د در صورتي كه فضيلت سازماني، كه رويكردي سازماني تلقي مي‌شود؛ در سطح پايين‌تري قرار دارد. همچنين از ميان مؤلفه‌هاي شايستگي اخلاقي، مؤلفه شايستگي نسبت به ديگران، كه يك مؤلفه ارتباطي محسوب مي‌شود؛ قابليت پيش‌بيني فضيلت سازماني را دارد؛ لذا اين امر نشان‌دهنده لزوم توجه به جنبه‌هاي اجتماعي و تعاملي بين كاركنان سازمان‌ها و به ويژه دانشگاه براي ارتقاي فضيلت در سازمان است.
چكيده لاتين :
The main goal of this study was explained of ethical competencies role in organizational virtuousness. The present study is quantitative, purposeful, applied and descriptive-correlation method of regression type. The population of the study consisted of all the staff (N=3591) using a Proportional stratified sampling method and 347 people were selected as sample and randomly. For data collection, a researcher-made questionnaire based on ethical competencies of the academic managers, and the Researcher-made questionnaire based on organizational virtuousness. The questionnaires content validity and construct validity was confirmed using confirmatory factor analysis. Reliability was for ethical competencies 0.98 and was for organizational virtuousness 0.98. The findings showed that the current status of ethical competence of managers were above average level. While the current status of organizational virtuousness was middle. Also, the results of multiple regression showed that among the components of ethical competence, the only component of ethical competence of towards others was the predictive ability on organizational Virtuousness. Accordingly, it can be concluded that ethics, which is considered an individual approach, is at average level, and organizational virtuousness, which is considered an organizational approach, is less than average. Also, among all components of ethical competency, ethical competency toward others, which is a communicative component, can be used to expect organizational virtuousness. This, therefore, indicates the need to pay attention to the social and communicative aspects of the employees of organizations, especially the university, to increase the organizational virtuousness.
