خويشتن داري بنابر آموزه بودا در متني به زبان ختني

Continence according to Buddha teaching in a Khotanese language text

كتاب زمبسته منظومه اي طولاني به زبان ختني قديم از شاخه زبان هاي ايراني ميانه شرقي است. اين كتاب، مجموعه اي وسيع از مفاهيم رايج آئين بودايي و جنبه هاي گوناگون دين بودا است. فصل دوازدهم اين كتاب فصلي آموزه ايو شامل مجموعه اي از شايست ها و نشايست هاست. قطعه اي كه در اين گفتار برگردان آن از زبان ختني به فارسي آمده، شامل 52 بند نخستين همين فصل است كه به شرح و توصيف سمور (saṃvara= خودداري،خويشتن داري اخلاقي يا متوقف ساختن تاثيرات كرمه ها يا اعمال پيشين انسان) اختصاص دارد. سمور يكي از مهم ترين مراحل رسيدن به فضيلت پرهيزگاري به شمار مي آيد و همانند نگهباني است كه پيوسته مي كوشد تا انسان را از هر آنچه كه ناشايست و ناپسند است، دور دارد و او را در جهت رسيدن به نيروانه (= نجات و رستگاري) ياري رساند. در زير ريشه شناسي واژه سمور، ديدگاه فلسفي درباره سمور، مراحل دستيابي، مراسم تعهد و شرايطي كه به از دست دادن سمور مي انجامد، مورد بررسي قرار گرفته است.

The book of “Zambasta” is a long poem in ancient a khotanese language, a branch of middle Eastern Iranian language. This book , containing wide set of common concepts and various aspects of Buddhism. Chapter 12 of this book is educational and includes a set of goodness and badness. The stanza which translated from Khotanese language into Persian in this article, includes the first 52 paragraph of this chapter that allocated to the description of Saṃvara (=continence, moral continence or stopping the effects of karmas or human beings previous actions). Saṃvara which considered as one of the most important steps to reach knowledge of continence and is like a guard trying continually to take man away from everything that is wrong and disagreeable, and to help him in order to reach Nirvānā (=salvation). Under the etymology of the word of Saṃvara, philosophical view about Saṃvara, steps of achievement, commitment ceremonies and conditions that lead to the loss of Saṃvara, are investigated.