نقش شاهدهاي شعري فرهنگ ها در تصحيح بيت هايي از سنايي و مولوي

آوردن شاهدهاي شعري، از سنت هاي ويژه در فرهنگ نويسي فارسي به شمار مي رود. اين شاهدها با همه معايب؛ از بدخواني و احتمال تصحيف تا واژه سازي هاي نارواي فرهنگ نويسان، مي توانند گه گاه مصححان را در تصحيح برخي متون ياري رسانند. البته چون ضبط بسياري از اين شاهدها خطاست، مصححان نيز در اكثر موارد چندان به آنها اهميت نداده اند، اما با توجه به اينكه فرهنگ نويسان قديم، احتمالا نسخه هايي نزديك تر به روزگار تاليف آثار كهن در اختيار داشته اند، از شاهدهاي شعري اين فرهنگ هاي لغت، همانند نسخه بدل مي توان استفاده كرد و در تصحيح متون از آنها بهره جست. در اين جستار بر پايه برخي شاهدهاي شعري سنايي و مولوي در فرهنگ هاي لغت و عموما فرهنگ جهانگيري، پيشنهادهايي براي تصحيح اين بيت ها مطرح شده است.