ويژگي‌هاي روان‌سنجي پرسشنامه ساختار انگيزشي در نوجوانان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم

هدف: هدف پژوهش تعيين ويژگي‌هاي روان‌سنجي پرسشنامه ساختار انگيزشي در نوجوانان بود. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري تمام نوجوانان دانش‌آموز دختر و پسر مقطع متوسطه دوم مناطق 22 گانه تهران به تعداد 177000 نفر در سال تحصيلي 96-1395 بود كه از ميان آن‌ها بنا بر پيشنهاد كورمي و لي (2016)، 426 نفر به روش نمونه برداري چند مرحله‌اي انتخاب شد. در مرحله اول سه جهت شمال، مركز و جنوب نقشه تهران، در مرحله دوم سه منطقه 1، 5 و 18 و در مرحله آخر از هر منطقه به‌طور تصادفي دبيرستان‌هاي شهيد مطهري و سميه از منطقه 1، شهيد عموييان و آيين تربيت از منطقه 5 و شهيد موفقيان و فرزانگان از منطقه 18 انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه اهداف فردي كاكس و كلينگر (2004) بود. پس از حذف 6 پرسشنامه مخدوش و 2 داده پرت، داده‌هاي 418 دانش‌آموز با استفاده از روش تحليل عاملي تأييدي تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه شاخص‌هاي برازش تحليل عاملي تأييدي به استثناي شاخص χ2 كه برابر با357.58 و در سطح 0.001 معنادار بود؛ از الگوي دو مؤلفه‌اي ساختار انگيزشي انطباقي و غيرانطباقي حمايت مي‌كنند و ضريب آلفاي كرونباخ براي ساختار انگيزشي انطباقي و غيرانطباقي به ترتيب برابر 0.73 و 0.77 بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش مقياس ساختار انگيزشي داراي روايي و اعتبار مناسب است و مي‌توان از آن براي سنجش ساختار انگيزشي نوجوانان دختر و پسر و نيز پيشگيري و تشخيص آسيب‌هاي شناختي، هيجاني و رفتاري آن­ها در مدارس استفاده كرد.