سناريوهاي پيش روي حضور زنان ايراني در عرصۀ سياست 1396ـ1406 يك بررسي آينده‌پژوهانه

مشاركت و فعاليت سياسي زنان در تاريخ سياسي ايران به شيوه هاي مختلف انجام پذيرفت ه است ؛ موضوعي كه نقشي درخور توجه در سير تحولات تاريخي ايران داشته و بديهي است در آينده‌ مشاركت سياسي اين كشور نيز تأثيرگذار خواهد بود. مقاله‌ حاضر، كه از نوع تحقيقات كاربردي است، با اتكا بر روشي توصيفي پيمايشي در صدد است به اين پرسش پاسخ گويد كه روند حضور زنان در عرصه‌ سياست ايران در دهه‌ آينده چگونه خواهد بود؟ در اين پژوهش، ابتدا با استفاده از پرس شنامه‌ باز، از استادان و صاحب نظران در خصوص شاخص هاي فعاليت هاي زنان ايراني در عرصه‌ سياست نظر سنجي به عمل آمد و گويه هاي به دس ت آمد ه ب ا استفاد ه از روش تحلي ل محتوا ي استقرايي در 7 مقوله شاخص هاي فردي روان شناختي، سياسي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، ارتباطي و ويژگي هاي نهادي طبقه بندي شد. در ادامه، بر اساس گا مهاي سناريونگاري شوارتز، ابعاد س ه گان ه‌ مستخرج از 7 مقوله‌ يادشده، سناريوهاي چهارگانه‌ آينده‌ فعاليت زنان ايراني در عرص ه‌ سياس ت يعني سناريوي اول : حضور كمرنگ و كم اثر زنان؛ سناريوي دوم: تحول نهادي و شك لگيري الگوي سكولار مشاركت در ايران؛ سناريوي سوم : پيشتازي زنان با ايجاد فرص تهاي برابر سياسي، اقتصادي و رفع نارساي يهاي فرهنگي اجتماعي؛ سناريوي چهارم : ارتقاي وضع فعلي مشاركت زنان تدوين شدند. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهند كه نمي توان روند ده سال آينده‌ فعاليت زنان در عرصه‌ سياست را حضوري صرفاً كمرنگ و ك ماثر دانست، بلكه رشد تدريجي مشاركت آنان محتمل و مطابق با واقع خواهد بود. در نهايت، چنين به نظر مي رسد كه با اتكا بر توضيحاتي كه در ارتباط با هر يك از سناريوها ارائه شد، ظهور و بروز سناريوي چهارم محتمل ترين گزينه خواهد بود