اثربخشي فعاليت‌هاي راهبردي بر مهارت محاوره‌اي مطالعۀ موردي فارسي‌آموزان خارج از ايران

در اين مقاله به بررسي اثربخشي فعاليت‌هايي پرداخته شده است كه مبتني بر انواع راهبردهاي آموزش مهارت محاوره‌اي است. اين راهبردها در قالب هفده فعاليت عملياتي شده و ميزان اثربخشي آن‌ها در عملكرد زبان شفاهي زبان‌آموزان موردبررسي قرار گرفته است. راهبردهاي يادگيري محاورۀ زبان دوم كه در اين پژوهش مورداستناد قرار گرفت مبتني بر انگارۀ كوهن و شامل دو دسته راهبرد «يادگيري» و «به‌كارگيري» زبان دوم است. راهبردهاي يادگيري زبان شامل تشخيص و پذيرش مواد آموزشي؛ متمايزكردن آن‌ها از مواد آموزشي ديگر؛ دسته‌بندي آن‌ها براي آموزش بهتر؛ مشغوليت مداوم با مواد آموزشي و استفاده از روش‌هاي مرسوم به‌خاطرسپاري در جهت تقويت روال طبيعي آموزش مكالمه است. دانش زبان‌شناختي و ايران‌شناسي مدرس در انتخاب مواد آموزشي مناسب، ايجاد تشابه و تقابل دو زبان، مقوله‌بندي‌هاي واژگاني و نحوي فعاليت‌هاي مبتني بر راهبردهاي اول تا سوم، در كلاس درس اجرا شد. گردهمايي‌‌هاي غيررسمي و تعيين تكاليف مناسب مثل از بركردن گفتگوها يا به‌خاطرسپردن ضرب‌المثل‌ها براي راهبردهاي چهارم و پنجم عملياتي شد. اين راهبرد‌ها بر روي 19 دانشجوي كارشناسي فارسي‌آموز سطح متوسط با زبان مادري اسلاو در پنج نيم‌سال متوالي از سال 2011تا2013 اجرا شد. در اين پژوهش فرضيۀ وجود همبستگي مثبت بين فعاليت‌هاي مبتني بر راهبرد، با تقويت مهارت محاوره‌اي زبان‌آموزان تأييد شد. به‌طوري‌كه هرچه ميزان حضور فعال در فعاليت‌هاي مربوط به راهبردها بيشتر بود، ميزان موفقيت زبان‌آموز در مهارت محاوره‌اي بيشتر مي‌شد.