واكاوي شخصيت احمد شاملو و محمد ماغوط بر پايه آزمون ماكس لوشر

Analysing Ahmad Shamloo & Muhammad Al-Maghut’s personality Based on the Lüscher Colour Test

رنگ از عناصر مهم زيبايي شناسي در شعر است. در روان شناسي نوين، رنگ يكي از معيارهاي سنجش شخصيت به شمار مي آيد. آزمون رنگ لوشر يكي از مشهورترين نظريه ها در اين زمينه است كه بر پايه آن مي توان با خوانش رنگ هاي دلخواه افراد، به ويژگي هاي شخصيتي آنان دست يافت. احمد شاملو (1304_ 1379) و محمد ماغوط (2006-1934) - از سردمداران شعر سپيد و قصيده نثر- از جمله شاعراني هستند كه رنگ هاي بسياري را در شعر خود به كاربرده اند. اين مقاله قصد دارد بر پايه آزمون رنگ لوشر به واكاوي شخصيت اين دو شاعر بپردازد و از اين رهگذر تصوير دقيق تري از شخصيت آن ها را در اختيار خواننده قرار دهد. با اجراي آزمون لوشر و مشاهده تفسير زوج هاي به دست آمده از آزمون به نتايجي مي رسيم كه نشان مي دهد اين دو شاعر، شعر را پناهگاهي براي تجربه هاي تلخ خود قرار داده اند و رنگ ها به خدمت آن ها درآمده اند تا دنياي مطلوب آن ها را به تصوير بكشند.

Colour is one of the important elements of aesthetics in poetry. In modern psychology, colour is a criterion for personality identification. The Lüscher Colour Test is one of the famous theories in this area according to this theory, personality traits could be identified based on one’s choice of colour. Ahmad Shamloo (1304_1379) SH and Muhammad Al-Maghut, the contemporary Syrian writer and poet (1934-2006) - the leaders of blank verse- are the poets who use colours in these poems a lot. This article aims to analyse Shamloo & Al-Maghut’s personality based on the Lüscher Colour Test, and to give the readers more accurate image of their personality. The test results and interpretation of the couples obtained from the test are expected to match the personality which we know of them. The results show that our intended poets have been trying to escape from their living experiences and poetry has been a shelter for their bitter experiences and colours support to help them to picture their ideal world.