كليدواژه :
«را» , گروه حرف , تعريف شكافته , حالت , حالت وابسته , زيرخروج
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر بر پايۀ برنامۀ كمينه گرا، به بررسي و تبيين ساخت هاي داراي چند «را» به عنوان نمونهاي از ساختهاي موسوم به گروه حرف تعريف شكافته مي پردازد. شكافت در ساختمان گروه حرف تعريف، خود، ميتواند فرايند ديگري با نام مضاعف سازي نحوي را به دنبال آورد. در فرايند اخير، همانگونه كه از نامش پيداست، تظاهر بيش از يك نشانگر نحوي ممكن خواهد بود. در زبان فارسي نيز اين نشانگر، همان حالت نماي مفعولي با صورت آوايي «را» است. به منظور تبيين چگونگي تظاهر اين تكواژ و شكل مضاعف آن، ابتدا، به پيروي از كهنموييپور (2014)، ساخت اضافۀ وصفي را هسته انتها فرض مي كنيم. سپس، شكل گيري گروه حرف تعريف شكافته را بازتابي از مبتداسازي و تأكيد عناصر دروني گروه حرف تعريف قلمداد مي كنيم. ازآنجا كه وجود خوانشهاي مبتداگونه يا تأكيدي نيز مستلزم حضور فرافكنهاي مبتدا TopPيا تأكيد FocP است، به حضور اين فرافكنها درون گروه حرف تعريف قائل مي شويم و جايگاه پيشنهادي آنها را با نظر به شواهد تجربي و ترتيب قرارگيري عناصر در گروه اسمي در حد فاصل بين هستۀ D و NumP تعيين مي كنيم. گفتني است گروه حرف تعريف شكافته متناظر با گروه متمم ساز شكافته (Split CP) است كه از سوي ريتزي (1997) در نظريۀ زباني پيشنهادشده است. در ادامه، همسو با درزي (1388)، تكواژ «را» را تظاهر حالت وابسته در حوزۀ V+ I ميدانيم. حالت وابسته، مطابق با رويكرد بيكر و وينوكوروا (2010)، پرمينجر (2014) و بيكر (2015)، در حوزهاي مشخص به گروه حرف تعريفي اعطا مي شود كه تحت سازه فرماني گروه حرف تعريف ديگرِ فاقد ارزش براي مشخصۀ حالت است. سرانجام، در خصوص رخداد بيش از يك «را» نيز به فرايند زيرخروج 2 قائل مي شويم كه درنتيجۀ آن، عنصر خارج شده از درون گروه حرف تعريف اصلي «را»ي دريافت شده را در سطح آوايي با خود حمل مي كند.
چكيده لاتين :
This study is an investigation of multiple–râ constructions as an instance of so-called split DP in Persian in the Minimalist framework. In principle, DP splitting may give rise to another phenomenon, namely, syntactic doubling.
This phenomenon, as its name suggests, involves the occurrence of more than one syntactic marker in a syntactic object. In Persian, this marker is the accusative Case marker –râ . To account for the multiple occurrence of –râ, we follow Kahnemuyipour's (2014) treatment of adjectival Ezafe construction as involving a head final NP. We then analyze split DPs in Persian as a byproduct of topicalization and focalization of inner elements of DPs. So given the Topic and Focus interpretation of syntactic objects in the constructions under investigation and their relative order, we posit TopP and FocP projections in a domain between head D and NumP. It is worth noticing that in linguistics theorizing the Split DP construction corresponds to split CP as proposed by Rizii (1997(. With respect to accusative Case marker then we adopt Darzi’s (2006) treatment of –râ as the morphological realization of dependent Case in the domain of V + I in Persian. Under Baker and Vinokurova's (2010), Preminger's (2014) and Baker's (2015) proposals, the dependent Case marker appears on a DP which is c-commanded by another DP in a certain domain if the latter is not yet valued for Case. In this respect, finally, we employ the mechanism of subextraction from the main DP as a result of which the extracted element altogether carries other Case marker to a higher DP upon extraction. With regard to nominative Case, after adopting Levin and Preminger’s (2014) proposal, namely, unmarked Case, which in turn appears as a result of the interaction between I/T and being in the domain proposed by Bobaljik (2006,2008) and Darzi (2006), we maintain that subextraction is also accounted for constructions with multiple nominative Case.
