اثر سياست يكسان‌سازي نرخ ارز بر متغيرهاي كلان اقتصادي با استفاده از الگوي تعادل عمومي قابل‌محاسبه (cge)

The Effect of Unification of Exchange Rate on Macroeconomic Variables in Iran Using the Computable General Equilibrium Model (CGE

دلايل متعددي براي استفاده از سياست تك نرخي ارز كه معمولاً با كاهش ارزش پول ملي همراه است، وجود دارد. دامنه اثرگذاري اين سياست ها در اقتصاد بويژه وقتي اقتصادي علاوه بر تكيه بر صادرات تك محصولي، از منابع ثروتي ارزي برخودار باشد، بسيار گسترده است. اين سياست ها سمت تقاضاي اقتصاد را از كانال صادرات و واردات و سمت عرضه كل را از كانال هزينه كالاهاي وارداتي واسطه اي و سرمايه اي تحت تاثير قرار مي‌دهد. مطالعه حاضر در چارچوب يك الگوي تعادل عمومي قابل محاسبه (cge) مبتني بر پايه آماري ماتريس حسابداري اجتماعي سال 1390، به بررسي آثار سياست يكسان سازي نرخ ارز بر توليد، قيمت هاي نسبي، صادرات و واردات در سطح كلان و اثرات بازخوردي بين بخش هاي اقتصاد ايران پرداخته است. نتايج حاصل از الگوسازي براساس دو سناريو افزايش 25 درصدي و 35 درصدي نرخ ارز در سطح كلان نشان مي دهد، از منظر مصرف كننده و توليدكننده، شاخص قيمت نسبي افزايش قابل‌توجهي معادل 21 درصد و 30 درصد در كنار رشد 1.8 درصد و 2.6 درصدي توليد به همراه خواهد داشت. در سطح بخشي نيز چنين نتايجي قابل رويت است. بطوري كه بيشترين افزايش توليد به بخش معدن اختصاص دارد و در مقابل بخش هتل و رستوران حتي با كاهش توليد مواجه خواهد بود. بيشترين بار تورمي را نيز بخش‌هاي كشاورزي و صنايع وابسته به آن تجربه خواهند كرد.

There are several reasons for using the unification of exchange rate policy, which is usually associated with the devaluation.The extent of these policies' influences on the economy is very extensive, especially when the economy is relying on single-product exports and has high foreign-exchange reserves. These policies affect the demand side of the economy through the exports and imports channel and the supply side through the cost of imported intermediary and capital goods. This study examines the effects of exchange rate unification on production, relative prices, exports and imports at macro level and the effects of feedback between sectors of the economy of Iran using the CGE model based on SAM 1390. The results based on two scenarios i.e., 25% and 35% increase in exchange rate indicates that the relative price index significantly will be increased by 21% and 30% in each scenario. Besides, the production growth will be increased by 1.8% and 2.6%, respectively. The same holds true about the sectors. The largest increase in production is related to the "mining" sector. However, the "hotel and restaurant" sector will face even a drop in production. Furthermore, the most inflationary burden will be experienced by the agricultural and related industries.