تاثير نظام‌هاي مختلف كوددهي (شيميايي، بيولوژيك و تلفيقي) برخصوصيات مختلف جو پاييزه

The effect of different fertilization systems (chemical, biological and combinatory) on different characteristics of winter barley

به منظور بررسي سيستم تلفيقي نهاده‌هاي زيستي و شيميايي برخصوصيات‌ مختلف جو پاييزه، اين آزمايش به صورت فاكتوريل سه‌عاملي در قالب طرح بلوك‌‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار درسال زراعي 1394-1393 در ‌ايستگاه تحقيقاتي سرابله استان ايلام انجام شد. فاكتورها شامل عامل اول دو روش كاربرد كودهاي زيستي (كاربرد كود زيستي در عمق 4 سانتي‌متر در خاك و كاربرد كود زيستي همراه با بذر (تلقيح با بذر))، عامل دوم كود شيميايي فسفاته (از منبع سوپر فسفات تريپل) در سه سطح (0، 50 و 100 درصد نياز كودي) و عامل سوم شامل مصرف انواع كودها‌ي زيستي (ازتوباكتر، سودوموناس، ازتوباكتر+سودوموناس و شاهد (بدون تلقيح)) بود. مقايسه ميانگين تيمارها نشان داد كه بين سطوح مختلف مصرف كود شيميايي فسفره تفاوت بسيار معني‌داري وجود دارد وحداكثرعملكرد دانه (4/3585 كيلوگرم درهكتار) از تيمار100 درصد مصرف كود فسفره بدست آمد كه نسبت به تيمار شاهد 24 درصد افزايش نشان داد. همچنين مقايسه ميانگين تيمارها نشان داد كه تفاوت قابل ملاحظه‌اي بين سطوح مختلف مصرف كودهاي زيستي وجود دارد و حداكثر عملكرد دانه (4206 كيلوگرم در هكتار) از سطح سوم (ازتوباكتر+سودوموناس) بدست آمد كه نسبت به تيمار شاهد 26 درصد افزايش نشان داد. به‌طوركلي نتايج اين بررسي نشان داد استفاده از كودهاي بيولوژيك مي‌تواند باعث كاهش مصرف كود شيميايي و كاهش اثرات نامطلوب زيست‌ محيطي و سلامت انسان و دام شود. در نهايت، با توجه به نتايج اين تحقيق به ‌نظر مي‌رسد كه روش تلقيح بذري با كود بيولوژيك موثرتر از روش تلقيح خاكي با كود بيولوژيك مي‌باشد.

In order to evaluate the effect of the combined system of biological and chemical inputs on different characteristics of winter barley, the three-factor factorial experiment in a randomized complete block design with three replications was conducted at Sarableh Research Station of Ilam, during the 2014-2015 growing seasons. Treatments contain the application method of biofertilizer factor that include, Soil inoculation at the depth of 4 cm in the soil and Seeds inoculation, the second factor was phosphorus (P) fertilizer as triple super phosphate include three levels of P fertilizer (0, 50 and 100 kg P ha-1), the third factor involves the use of bio-fertilizers (1. Azotobacter 2. Pseudomonas 3. Azotobacter + Pseudomonas 4. Control (no inoculation)). Mean comparison of treatments showed highly significant differences between different levels of P fertilizer. The comparison of means showed that significant differences exist between different levels of bio-fertilizers and grain yield (4206 kg ha-1) of the third level (Azotobacter + Pseudomonas) achieved a 26% increase compared to the control. The results of this study showed that the use of biofertilizers potentially reducing dependence on chemical fertilizers and decreasing potential human, animal and environmental impact. Finally, according to the survey results, it seems that seed inoculation method with biological fertilizer is more effective than terrestrial insemination.