پديد آورندگان :
عظيمي دولت ابادي، امير پژوهشكدۀ امام خميني و انقلاب اسلامي , علي پور, پروين دانشگاه تهران - مؤسسۀ مطالعات و تحقيقات اجتماعي
كليدواژه :
كشمكش گفتماني , نشانگان معنايي , نام گفتمان و زنان , گفتمان انقلاب اسلامي
چكيده فارسي :
مقاله حاضر ميكوشد تا با تكيه بر نظريه گفتمان لاكلو و موفه به مطالعه يكي از سوژه هاي پرمناقشه گفتماني، يعني «هويت زنان» در خرده گفتمان هاي انقلاب اسلامي يعني سازندگي، اصلاحات، اصولگرايي راديكال و اعتدال بپردازد. بدين منظور به تحليل گفتمان سخنراني هاي «برگزيدگان سياسي» هر يك از گفتمان ها پرداخته شده است. تحليل گفتمان جايگاه زنان در خرده گفتمان هاي درون ابرگفتمان انقلاب اسلامي نشان ميدهد كه خرده گفتمان سازندگي بر حضور زنان در اجتماع با نشانگان آموزش و اشتغال تاكيد دارد. در مقابل، خرده گفتمان اصلاحات بر مشاركت زنان در عرصه هاي مختلف اجتماعي كه هم ارز با توانمندسازي و اشتغال تلقي شده است، با نشانگان «تغيير نگرش به زنان»، «فرصت هاي برابر»، «عدم توجه به جنسيت»، «دانش و آگاهي»، «تحكيم خانواده» و «حجاب (با تساهل)» تاكيد مي كند. در تخاصم با گفتمان اصلاحات، خرده گفتمان اصول گراي راديكال ضمن ساخت شكني از دال مركزي آن كه همانا مشاركت است، بر تقويت خانواده و نقش همسري و مادري زنان تاكيد مي كند. نظام معنايي پايگاه زنان در اين خرده گفتمان را نشانگان مادري، مكمل مرد، تربيت كننده، مروج مهرورزي، حجاب و عفاف و اشتغال خانوادگي سامان مي دهند. خرده گفتمان اعتدال در تخاصم با گفتمان اصول گراي راديكال و بر خلاف آن زنان را به مثابه سوژه هاي مستقل در نظر گرفته، با تاكيد بر برابري زنان و مردان، دال مركزي خود را برابري زن و مرد نشانه گذاري ميكند و نشانگان اشتغال زنان، فرصت هاي برابر، رفع موانع حقوقي، خانواده گرايي، عدم توجه به جنسيت و رفاه و بيمه زنان در پيوند با دال كانوني برابري زن و مرد مفصل بندي ميشوند
چكيده لاتين :
The research aims to investigate the women's identity as one of the most controversial subjects in the Islamic Revolutionary sub-discourse such as construction, reform, radical principalism and moderation on the basis of Laclau and Mouffe's discourse theory. To this end, the speeches of each above-mentioned sub-discourse were analyzed of the political elites. The findings show that the central slab of the three superscripts of tradition, modernity and traditional discourse moderated intrinsic inequality between men and women, social activity of women as Westernization and Muslim women in proximity proportions. There are some features of the previous two discourses that formulate the meaning of the discourse with different signatures. Also, the analysis of the discourse of women's position in the subtleties of the traditionalized superfundament suggests that constructive discourse emphasizes the presence of women in the community with education and employment syndrome. In contrast to the cross-talk of reform, women's participation in various social fields, which is considered to be equal to empowerment and employment, is associated with the concept of changing attitudes toward women, equal opportunities, lack of attention to gender, knowledge and awareness, family consolidation and veil (with tolerance). In conflict with the reformist discourse, the radical principled rhetoric emphasizes the strengthening of the family and the role of feminine and female motherhood, while building a central part of it, which is a partnership. The semantic system of the women's base in this subtitle arranges the maternal syndrome, complementary man, educator, promoter of love, veil and chastity and family labor. Dialogue of moderation in conflict with radical discourse, and in contrast, considers women as independent subjects, with an emphasis on the equality of women and men, highlights the central paradigm of equality between men and women, and the women's employment syndrome, equal opportunities, elimination of legal barriers, family planning, lack of gender and welfare, and women's insurance are linked to the gender parenting of Men and Women.
