نقش نظريۀ بازي‌ها در نقد كاربست اصل همكاري گرايس مبتني بر زبان‌شناسي اقتصادي

Game Theory and Grice’s Cooperation Principle

در سال‌هاي اخير، نظرية بازي به علوم مختلف مانند علوم سياسي، علوم رايانه، زيستشناسي و علوم اجتماعي نفوذ كرده است و بسياري از نظريه پردازان در اين زمينه قادر به توضيح و تفسير برخي از مفاهيم گيجكننده در اين رشتهها بر اساس نظرية بازي هستند. تئوري نظرية بازي براي مطالعه طيف وسيعي از موضوعات مورد استفاده قرار ميگيرد، از جمله چگونگي تصميمگيري در يك محيط رقابتي كه در آن نتيجه تصميم هر عامل بر نتايج عوامل ديگر تأثير ميگذارد. در اين مقاله با استفاده از نظريه بازي‌ (بازي علامت‌دهي به­طور خاص) و اصول مشاركت گرايس كه مبتني بر منظور و معناست، سعي شده است با اتخاذ روش تحليل محتواي كرپيندورف (2004)، به تجزيه وتحليل هريك از اصول چهارگانه گرايس بپردازيم و براساس رسم ماتريس و تحليل رياضي نشان دهيم كه درمواردي كه از نظر گرايس عدم هريك از قواعد باعث عدم برقراري ارتباط ميشود، نظرية بازي اين خلاء و نقيضه را پوشش ميدهد.

In recent years, game theory has penetrated various sciences such as political science, computer science, biology and the social sciences. It has been used to explain and interpret some of the dumb concepts and to study a wide range of topics including how decision makers interact in a competitive environment, in which the outcome of each factor’s decision influences the outcomes of other factors. The present study, adopting Kerpindorff’s (2004) content analysis approach, sought to analyze the four principles of Grice’s Cooperation Principle (which is based on purpose and meaning) using game theory. The results of the study indicated that in the case of violation of any of the Grice’s principles which may result in communication breakdown, the game theory adequately compensates for it