طبقه متوسط جديد و بسيج منابع راي‌دهي در ايران ( 1396- 1376)

(New middle class and mobilization of voting resources in Iran (1997-96

طبقه متوسط جديد، نيروي اجتماعي شهر گرا ، دانشگاهي و مشاركت جويي است كه در يك پروسه شكل گيري، در بدنه دولت يا خارج از ان، به مركز ثقل تحولات سياسي- اجتماعي تبديل شده است. پرسش پژوهش ان است كه، بسيج منابع راي دهي از سوي طبقه متوسط جديد در امر مشاركت انتخاباتي ( 76- 96) در ايران چگونه بوده است؟ فرضيه و يافته هاي پژوهش نشان خواهد داد كه اين گروه مدعي قدرت و چالشگر سياسي، براي رسيدن به منابع حاكميت، از ابزار ها و شيوه هايي همچون رسانه هاي جمعي، احزاب و تشكل هاي سياسي و گفتار سياسي رهبران استفاده كرده است. طبقه متوسط جديد در چارچوب كنش جمعي با متحدين فكري خود دست به ائتلاف زده و منابع خود را در جهت نفوذ بر دولت و حاكميت بسيج مي كند. اين مقاله مي كوشد كه با استفاده از نظريه بسيج منابع چارلز تيلي و با روش تاريخي، در محدوده زماني معين و از طريق يافته هاي ثانوي به سوال پژوهش پاسخ دهد.

The new middle class is a city-oriented, academic, and participatory social force that has become the center of gravity of socio-political developments in a process of formation, within or outside the body of government. The research question is, how has the mobilization of new middle class voting resources for electoral participation (1-3) in Iran? The hypothesis and findings of the study will show that the group claims to have the political power and challenge to access sovereignty resources through tools and practices such as mass media, political parties and political leaders' speeches. The new middle class, in the context of collective action with its intellectual allies, mobilizes its resources to infiltrate government and sovereignty. This paper attempts to answer the research question by using Charles Taleil's theory of resource mobilization and by historical method within a given time and by secondary findings.