تحليل داستان "الغريب" نجيب كيلاني بر مبناي رمزگان پنجگانه بارت

Analysis of “Alquarib” written by Najib Killany on the basis of Barthes quintuple mysteries

نقد و تحليل ساختارگرا، يكي از شاخص­ ترين روش ­هاي تحليل متون ادبي از دهه 1960م تا كنون محسوب مي ­شود. "رولان بارت" فرانسوي يكي از پايه­ گذاران اصلي اين مكتب به شمار مي­آيد. بارت مدلي را تحت عنوان "رمزگان پنج­گانه" براي تحليل روايات ارائه داده است كه شامل شناسايي و كشف واحدهاي كنشي، معمّايي، معنايي، نمادين و فرهنگي مي ­شود. اين رمزگان نشانه ­ها را به نظام ­هاي معنادار تبديل مي­سازند و بدين ترتيب باعث ايجاد رابطه بين دالّ و مدلول مي­گردند. پژوهش حاضر سعي نموده است تا با استفاده از روش تحليلي-توصيفي يكي از داستان­ هاي كوتاه "نجيب كيلاني"- از ادباي برجستة معاصر عرب - به نام "الغريب" را بر اساس اين الگوي ساختارگرايانه بررسي نموده و واحدهاي پنج­گانه موجود در آن را استخراج و رمزگشايي نمايد. هدف اين جستار سنجش ميزان بهره‌گيري نويسنده داستان از اصول روايي براي انتقال انديشه ­هايش مي­ باشد. نتايج به دست آمده از تحليل­ها حاكي از آن است كه نويسنده يك بيماري اجتماعي به نام نفاق را به عنوان واحد فرهنگي مطرح و قهرمان اصلي داستان را نماد اين رذيله معرفي مي­كند و سپس با اشاره به دوگانه­ هاي موجود در ظاهر و باطن شخصيت وي و با بهره­ گيري از واحدهاي معنابُني چون شغل منشي ­گري كه دال بر اطاعت محض است، علل و انگيزه­ هاي صاحب اين رذيله را براي كنش­ هاي منافقانه تبيين مي­ نمايد.

Structural criticism is one of the most common methods of analyzing literary texts. French “Rolland Barthes” is a founder of this school, who has presented a model to identify or discover units of action, hermeneutics, semantics, symbolism and culture. They are called “five codes”. These codes transform signs into meaningful systems, thus creating a relationship between a sign and a signifier. Using an analytical-descriptive method, this study seeks to analyze the “Alquarib” story, as one of the short stories by Najib killany, who is a prominent contemporary Arab author. Based on the structuralist model, the five codes of the story are extracted and decrypted. The purpose of the study is to measure the extent of utilizing the principles of narration for the transfer of the author’s thoughts. The results indicate that the author poses a social disorder called hypocrisy as a cultural unit and introduces the main hero of the story as the symbol of this trait. The causes and motives of the one who has a tendency for hypocritical actions are clarified by referring to the dichotomies inside and outside his personality and by using semantic units such as secretarial jobs that involve pure obedience.