شناسايي و اولويت‌بندي امكان‌پذيري فناوري‌هاي آينده صنعت هوانوردي؛ با تأكيد بر فناوري‌هاي كليدي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت‌بندي امكان‌پذيري فناوري‌هاي آينده صنعت هوانوردي با تأكيد بر فناوري‌هاي كليدي و با به‌كارگيري روش پيمايشي انجام شده است. جامعۀ آماري قابل‌استناد در اين پژوهش، مديران ارشد، مديران مياني، كارشناسان واحد فناوري اطلاعات شركت‌هاي مختلف هواپيمايي، و مديران و كارشناسان شركت‌هاي خبره در عرصۀ فناوري اطلاعات صنعت هوانوردي هستند. همچنين، براي انتخاب خبرگان، از روش گلوله‌برفي استفاده شده است و نمونه‌گيري را تا جايي ادامه داده‌ايم كه تعداد اعضاي گروه به 15 نفر برسد. در پايان به‌منظور مشخص شدن جايگاه هر فناوري در آينده، ميانگين اعداد نهايي مربوط به امكان‌پذيري، به‌عنوان عدد امكان‌پذيري و اولويت آن فناوري درنظر گرفته شد. نتايج تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها نشان مي‌دهد، اولويت‌بندي امكان‌پذيري فناوري‌ها در صنعت هوايي ايران، به‌ترتيب شامل بار مسافر، ابرداده، امنيت سايبري، هوش مصنوعي، تشخيص الگو، واقعيت افزوده، اينترنت اشيا، بلاكچين، شركت‌هاي نوپا و مقياس بالا، واقعيت مجازي، صدا، ترجمه، رباتيك و هواپيماي بدون سرنشين است كه توجه به اين اولويت‌ها مي‌تواند راهنماي سياستگذاري در صنعت هوايي ايران باشد.