بررسي امكانات و محدوديت هاي روايي انواع كانوني سازي در ايجاد تعليق و غافلگيري در رمان بامداد خمار

Investigating the Features and Validity Limitations of Types of Focalization in Creating Suspense and Surprise in the Novel Bamdad-e Khomar

كانوني سازي ها با امكانات و محدوديت هاي روايي خود از مهم ترين عناصر در ايجاد تعليق و غافلگيري به شمار مي روند. در اين مقاله، با رويكردي مبتني بر سنت هاي صوري و محتوايي در تحليل گفتمان روايي، به دنبال بررسي و يافتن امكانات و محدوديت هاي روايي انواع كانوني سازي در ايجاد تعليق و غافلگيري و بيان دليل زيبايي شناسي استفاده از يك كانوني سازي غالب در رمان بامداد خمار هستيم. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه كانوني سازي هاي بيروني و دروني به صورت متناوب از امكانات و محدوديت هاي روايي خاص و مشتركي در توزيع اطلاعات روايي استفاده مي كنند كه تعليق و غافلگيري را در در اين رمان به وجود مي آورند. براين اساس، امكانات روايي آغاز از ميانه، تعليق اشياء، روايت درونه اي و پيرنگ باز، مختص كانوني سازي بيروني و امكانات و محدوديت هاي روايي روايت رمان به شيوه ي داستان هاي موازي، نقض نهي، كشمكش دروني، كانوني سازي دروني چندگانه، تك گويي نمايشي، محدوديت مكاني كانوني ساز و تعليق پس از غافلگيري، مختص كانوني سازي دروني هستند. همچنين، طرح پرسش هاي تلويحي در صحنه ي آغازين رمان و بخش هاي ديگر آن، هم سازه انديشي، پيشواز زماني، بازگشت به گذشته، كشمكش بيروني و كشمكش در مكالمه، امكانات روايي مشترك كانوني سازي هاي بيروني و دروني در ايجاد تعليق هستند. در اين رمان، غافلگيري فقط در حوزه ي كانوني سازي دروني صورت مي گيرد؛ زيرا فقط اين كانوني ساز با تغيير ناگهاني فرآيند توزيع اطلاعات روايي به خواننده يا هريك از كنشگرهاي رمان اطلاعات اضافي مي دهد. همچنين، كمك به تسريع غلبه ي جهت گيري ايدئولوژيكي كانوني ساز دروني با همكاري شگردهايي مانند فرآيند همدلي، يكي از مهم ترين دلايل زيبايي شناسي استفاده ي بيشتر از كانوني سازي دروني در رمان بامداد خمار است.

The focalizations with their validity facilities and limitations are considered as the most significant elements in creating suspense and surprise. In this article, with an approach based on the face and content traditions in the analysis of validity discourse, we seek to examine and find the validity facilities and limitations of types of focalization in creating suspense and surprise and stating the aesthetical reason of using one dominant focalization in the novel Bamdad-e Khomar.