عنوان مقاله :
تجزيه منابع تغييرات انتشار دي اكسيد كربن ايران (مطالعه موردي استان‌هاي ايران)
عنوان به زبان ديگر :
Decomposition of Changes in CO2 Emission in Iranian Provinces
پديد آورندگان :
شاداب‌فر، بهرخ داﻧﺸﮕﺎه اﯾﻼم - داﻧﺸﮑﺪه اﻗﺘﺼﺎد و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ , ﻣﺮاﺳﻠﯽ، ﻋﺰﯾﺰ داﻧﺸﮕﺎه اﯾﻼم - داﻧﺸﮑﺪه اﻗﺘﺼﺎد و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ , ﺷﺎداب ﻓﺮ، اﻟﻬﺎم داﻧﺸﮕﺎه اﻟﺰﻫﺮا
كليدواژه :
كارايي زيست‌محيطي , تابع مسافت , تحليل پوششي داده‌ها , انتشار دي‌اكسيد كربن
چكيده فارسي :
در اين مطالعه از تابع مسافت شفارد جهت تحليل كارايي فني زيست‌محيطي و تجزيه منابع تغييرات دي‌اكسيد كربن به پنج عامل تغيير در تكنولوژي، تغيير در كارايي تكنيكي، تغيير در شاخص‌هاي انتشار مرتبط با سرمايه، نيروي كار و انرژي در 28 استان ايران براي سال‌هاي 1392-1382 بر اساس داده‌هاي تابلويي و تكنيك تحليل پوششي داده‌ها استفاده‌شده است. اين متد براي هردو نوع عوامل كاهش‌دهنده و افزايش‌دهنده انتشار به كار رفته است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه ايران از نظر كارايي فني زيست‌محيطي طي دوره مورد بررسي ناكارا عمل كرده است زيرا ميانگين عملكرد كارايي فني زيست‌محيطي در استان‌هاي منتخب طي دوره موردنظر 796/0 است. هم‌چنين نتايج حاصل از تجزيه بيانگر آن است كه 1) مهم‌ترين عامل مثبت در كاهش انتشار شاخص انتشار مرتبط با نيروي كار با ميانگين 6256/0 در ايران است، 2) شاخص انتشار مرتب با انرژي مهم‌ترين عامل در افزايش در انتشار با ميانگين 0182/1 بوده است و 3) بهبود تكنولوژيكي نقش مثبتي در كاهش انتشار را ايجاد نموده است زيرا مقداري بزرگ‌تر از 1 را به خود اختصاص داده است.
چكيده لاتين :
In this study, we used the Shephard distance functions to analyze environmental technical efficiency and decomposition of Changes in CO2 Emissions to Five factors: “technical efficiency change effect, technical change effect, and emission indexes associated with capital, labor and energy “in 28 provinces of Iran for the period 2003-2013. Our study used panel data and data envelopment analysis technique and covered both Emission reduction and increase. Our findings show that Iran has not had an effective environmental performance during the period under review. The average technical efficiency and environmental performance in selected provinces during the period in question is 0.796. Further, the results of decomposition indicate that 1)The most important positive factor in Emission reduction in Iran was emission index associated with labor with an average of 0.6256 2) Emission index associated with energy was The most important factor in Emission increase with an average of 1.0182. 3) changes in technical efficiency have had a positive role in emission reduction, given a value greater than
عنوان نشريه :
مطالعات اقتصاد انرژي
