تنش فلسفه هاي سياسي متافيزيكي و پسامتافيزيكي در يونان

TheTensionofMetaphysicaland Post-metaphysicalPoliticalPhilosophiesinGreece

تفكر پسامتافيزيكي به‌ مثابه نقد سنت متافيزيكي فلسفه‌ ي غرب، در نيمه‌ ي دوم قرن بيستم شيوع يافت و برخي اين را نشانه‌ ي گسست از سنت يونان باستان قلمداد كرده اند. مسئله‌ ي اين مقاله، امكان‌ هاي پسامتافيزيكي مستتر در سنت فلسفي يونان است و به اين منظور تلاش شده تا با بررسي مناظره ‌هاي فكري ميان شاعران و فيلسوفان، ملطيان و الئيان، سوفيست‌ ها و سقراط و در نهايت افلاطون و ارسطو، اين مهم نشان داده شود كه نه‌ تنها نمي‌ توان كل سنت يوناني را متافيزيكي دانست، بلكه برخي از مولفه‌ هاي تفكر پسامتافيزيكي چونان عقلانيت موقعيت‌ مند، اولويت عمل بر نظريه و توجه به وجه استعاري زبان در انديشه‌ ي شاعران حماسي و تراژيك يوناني، سوفيست‌ها و ارسطو وجود دارد. اهميت چنين التفاتي اين است كه تفسير زمينه‌ گراي متون نشان مي‌ دهد كه در كنار نضج خرد ابژكتيو متافيزيكي در يونان، رگه‌ هايي از خردهاي رقيب سوبژكتيو و رتوريك نيز در انديشه‌ ي برخي از متفكران يوناني وجود دارد و بنابراين تنش ميان متافيزيك و پسامتافيزيك كه در قرن بيستم به اوج خود رسيد، در شرايط تاسيس فلسفه و در سامانه‌ ي دانش فلسفي يونان نيز مندرج بوده است؛ امري كه به ‌طور خاص در نقادي ارسطو بر نظريه ‌ي مثل افلاطوني و نيز نظريه‌ ي فيلسوف‌ شاه او به ‌واسطه‌ي بهره ‌گيري از آموزه‌ هاي حماسه ‌سرايان، تراژدي‌ نويسان و سوفيست‌ ها قابل‌آزمون است.

Post-metaphysical thinking as a critique of the metaphysical tradition of Western philosophy spread in the second half of the twentieth century, and some have regarded it as a sign of a break from ancient Greek tradition. This article examines the post-metaphysical possibilities of the Greek philosophical tradition by browsing of intellectual debates between poets and philosophers, Milesian School and Eleatic school, the Sophists and Socrates, and finally Plato and Aristotle, and concludes that not only the whole Greek tradition may not be considered metaphysical, but also there are some components of post-metaphysical thinking such as situated reason, the priority of action to theory, and attention to the metaphorical aspect of language in the minds of epic and tragic Greek poets, Sophists and Aristotle. Thus, a contextual interpretation of the texts shows that, besides the metaphysical objective reason in Greece, there are also traces of subjective and rhetorical reason in the minds of some Greek thinkers and so the tension between metaphysics and post-metaphysics that peaked in the twentieth century has also been present in the founding of philosophy and in the system of Greek philosophical knowledge. This is particularly testable in Aristotle's critique on two theories of Ideas and philosopher king of Plato by applying the thoughts of epopees, tragedians, and sophists.