درآمدي بر كاربرد روش نشانه‌شناسي اجتماعي در تحليل فيلم

An introduction to the application of social semiotics in film analysis

هدف اين مقاله نقد و بررسي روش نشانه‌شناسي اجتماعي در تحليل فيلم است. نشانه‌شناسي اجتماعي كه مبتني بر آراء هاليدي است قراردادي بودن رابطه دال و مدلول را كنار نهاده و آن را برساختي از روابط اجتماعي مي‌داند. از جمله كساني كه نشانه‌شناسي اجتماعي را در تحليل بصري به خدمت گرفته‌اند، كرس و ون ليون هستند. ازاين‌رو، اين مقاله با نظر به روش آن‌ها در تحليل فيلم به اين پرسش پاسخ مي‌دهد كه توانمندي‌ها و محدوديت‌هاي نشانه‌شناسي اجتماعي در تحليل فيلم كدم‌اند. اين مقاله با استفاده از روش توصيفي-تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه‌اي، پشتوانه‌هاي نظري و كاربرد عملي نشانه‌شناسي اجتماعي در تحليل فيلم را بررسي و به‌عنوان نمونه، صحنه‌اي از سريال «آواي خاك» را تحليل كرده است. درنهايت پژوهش پس از بيان ديدگاه‌هاي مختلف پيرامون اين روش به اين نتيجه رسيده است كه استفاده از منابع نشانه‌شناسي به‌جاي نشانه، امكان تحليل متون چندوجهي و نظرگاه انتقادي از نقاط قوت و توصيفي بودن، پرزحمت بودن و محدوديت‌هاي فرهنگي ازجمله نقاط ضعف اين روش است.

The purpose of this paper is the criticism of social semiotics in film analysis. Social semiotics which is based on Holliday votes abandoned the contractual relationship between signifier and signified and considers it as constitutive of social relations. Among those who have applied the visual analysis of social semiotics are Kress and Van Leeuwen. Therefore, this article answers the question which are the capabilities and limitations of the social semiotics in film analysis considering their method in film analysis? To provide the method, library resources were used and semiotic analysis was conducted as an example of a scene from the series “Song of Territory ". Finally, study after the expression of different views on the method has concluded that the use of semiotic resources instead of signs, the possibility of analyzing multimodal texts, and critical view are the strengths and being descriptive, laborious and cultural constraints of the method are weaknesses of this approach.