فضاي مجازي، بستري براي پژوهش كيفي در حرفه‌هاي ياورانه: قابليت‌ها و محدوديت‌ها

Cyberspace, a place for qualitative research in helping professions: capabilities and limitations

يكي از مشكلات پژوهشگران دانشجو دشواري يافتن نمونه، هماهنگ كردن مكان و زمان مناسب براي انجام پژوهش است. استفاده از شبكه‌هاي پيام‌رسان فوري و كامپيوتر به محققان اين امكان را مي‌دهد كه به مراجعان بالقوه، دسترسي راحتتري پيدا كنند و از اين طريق محدوديت‌هاي مكاني و زماني را حذف مي‌كند. هدف از پژوهش حاضر بررسي قابليت‌ها و محدوديت‌هاي پژوهش در فضاي مجازي است. روش اين پژوهش كيفي و نمونه آن نه نفر از دانشجوياني است كه كار پژوهش پايان نامه خود را با كمك فضاي مجازي انجام داده‌اند. ابزار پژوهش مصاحبه نيمه ساختار‌يافته و تجزيه و تحليل داده‌ها به روش تحليل مضمون انجام شد. قابليت هاي فضاي مجازي براي كار پژوهشي شامل "دسترسي و راحتي"، "انعطاف‌پذيري"، "گمنامي"، "فرصت‌هاي درمان‌بخش"، "فرصت پشتيباني و نظارت استاد" و "قابليت‌هاي فراشناختي" مي شود. همچنين محدوديت‌هاي پژوهش در فضاي مجازي مربوط به "ثبت و مستند سازي"، "فقدان قدرت كنترل"، "فقدان نشانه‌هاي تماس حضوري"، "دغدغه‌هاي اخلاقي" و "كند بودن فرايند" است. بنابراين ويژگي نوشتاري بودن از يك طرف به دليل ايجاد قابليت‌هاي فراشناختي مزيتي عمده و از طرف ديگر به دليل فقدان نشانه‌هاي فرازباني چالشي جدي به حساب مي‌آيد. لذا بهترين اقدام، انجام پژوهش به شيوه‌اي تركيبي است كه هر دو مزيت را در‌بر‌گيرد.

One problem for student researchers is the difficulty of finding a sample and coordinating the location and time for research. The use of instant messaging and computer networks enables researchers to find easier access for potential users, thereby eliminating spatial and temporal constraints. The purpose of this study is to investigate the capabilities and limitations of research in telegram setting. The method of this research is qualitative, and its sample, is nine students who have done their dissertation research in the telegram setting. The research tool was semi-structured interview and data analysis was done by the thematic analysis. Telegram capabilities for research work includ “accessibility and comfort”, “flexibility”, “anonymity”, “therapeutic opportunities”, “faculty support and supervision capabilities”, “metacognitive capabilities”, and the constraints for research in telegram setting are “documentation constraints”, “lack of control over the situations”, “lack of contact signs”, “ethical concerns”, and ”slowness of process”. Therefore, due to the creation of metacognitive capabilities, writing is a major advantage of interviewing in telegram. On the other hand, is a serious challenge due to the lack of meta-tagging symptoms, therefore the best thing to do is research in a hybrid way that includes both benefits.