مطالعه تطبيقي پيرنگ انشعابي در سينما و قصه هاي قرآن كريم

A Comparative Study of the Forking-Path Plot in Cinema and Quran Tales

گرچه ظهور پيرنگ‌هاي مبتني بر تكرار به دهۀ پنجاه در سينما باز مي‌گردد، اما نامي‌كه امروزه با آن شناخته مي‌شوند در دهۀ اول قرن حاضر توسط ديويد بردول پيشنهاد شده است: «پيرنگ انشعابي»، «ديويد بردول» روايتي را كه در آن يك شخصيت در موقعيتي واحد دست به انتخاب‌هاي مختلف زده و با سرنوشت‌هاي متفاوتي روبه رو مي‌شود و روايت، نتايج حاصله از آن «انتخاب» را به نمايش مي‌گذارد پيرنگ «انشعابي» مي‌نامد. اين نوع از پلات انواع و اشكال گوناگوني را دارا است. اين مقاله تلاش مي‌كند تا با بهره‌گيري از روش «تحليل روايت»، ضمن معرفي انواع پيرنگ‌هاي انشعابي و خصوصيات هر يك، نشان دهد كه چنين پيرنگي نيز در قرآن وجود دارد گرچه پيرنگ انشعابي بكار رفته در قرآن كاركردي متفاوت از قرينه سينمايي خود يافته است. اگر در سينما اين پيرنگ بكار گرفته مي‌شود تا نشان دهد كه شخصيت اصلي با چه امكانات و احتمالاتي روبه رو است در قرآن اين پيرنگ جنبه‌ها، ابعاد و ساحت‌هاي مختلف يك موضوع و شخصيت را به تصوير مي‌كشد.

Although the emergence of iterative structures in the cinema returns to the eighties, but the name that is known today, In the first decade of this century has been suggested by David Bordwell: “Forking-path plot”. This type of plot shows a character in a single position making different choices - or faces different chances - and the narrative presents the results of that choice. Forking-path narrative has different types and forms.This article tries to take advantage of using "narrative analysis" to introduce the types and characteristics of each forking-path structures, and show that such a structure exists in the Quran. Forking-path structure used in the Qur'an has a different function than its cinematic counterpart. If this structure is used in cinema to show that the main character is faced with both opportunities and possibilities, in the Qur'an, the structure shows aspects, dimensions and different aspects of a subject and character.