فلسفه برنامه درسي آموزش عالي: پيشنهاد چهارچوبي براي فلسفه ورزي

برنامه درسي و برنامه درسي آموزش عالي همانند ساير رشته هاي علمي داراي فلسفه اي است. به صور مختلفي مي توان فلسفه برنامه درسي آموزش عالي را مورد بررسي قرار داد. مثلا مي توان به سوالات متافيزيكي، معرفت شناختي و ارزش شناختي رو كرد و پرسيد كه پاسخ هاي ارائه شده به پرسش ماهيت واقعيت، چگونه و چه بخشي از برنامه درسي آموزش عالي را متاثر مي سازد و اينكه واقعيت عيني است، ذهني است يا عيني ذهني است، چگونه موضوعات درسي و رشته هاي علمي در آموزش عالي را شكل مي بخشد؟ براي نمونه گفته مي شود كه دوگانه دانستن واقعيت، موجب شده است كه بخشي از آموزش عالي نظري و محض تلقي شود و بخش ديگر آن عملي و كاربردي. سوالات ديگري نظير پرسش از بنياد ها، اهداف، ماهيت روش ها و ماهيت استادي و شاگردي... نيز قابل طرح است و گاه ممكن است كندوكاو در پاسخ هايي باشد كه فلاسفه در طول تاريخ فلسفه در مورد ماهيت برنامه درسي آموزش عالي پرسيده اند و اينها مكتوب شده و در قالب يك شاخه دانش درآمده اند. اين مقاله كه در دو بخش تنظيم شده، قصد دارد با روش ديالكتيك با خود و مفهوم يابي از تجارب، براي بخش اول و روش مطالعه اسناد و مدارك براي بخش دوم، فلسفه برنامه هاي درسي آموزش عالي را مورد بررسي قرار دهد.

no abstract