پديد آورندگان :
احمدي شادمهري، محمدطاهر دانشگاه فردوسي مشهد , قائد، ابراهيم دانشگاه فردوسي مشهد , مرادي، مژگان دانشگاه صنعتي شاهرود
كليدواژه :
شهرنشيني , مهاجرت , نابرابري توزيع درآمد , تصحيح خطا , روش يوهانسن- جوسيليوس
چكيده فارسي :
هدف اين مقاله، بررسي عوامل مؤثر بر نابرابري توزيع درآمد در ايران با تأكيد بر نقش مهاجرت و شهرنشيني طي دوره 1395-1365 است. براي اين منظور از داده‌هاي بانك اطلاعات سري زماني (سرشماري‌هاي كشور، سايت شفافيت بين المللي) و بانك جهاني استفاده شده است. براي تحليل موضوع، از الگوي خود توضيح برداري، روش يوهانسن-جوسيليوس و روش تصحيح خطا استفاده شد. بر اساس نتايج به‌دست آمده و هم‌راستا با مباني نظري، اثرگذاري ضرايب متغيرها مورد انتظار بود و از نظر آماري نيز معنادار ميباشند. همچنين بر اساس ضريب جمله تصحيح خطا، نتايج حاكي از آن است كه در هر دوره حدود 0/64 عدم تعادل كوتاه مدت، براي رسيدن به تعادل بلندمدت، تعديل مي شود و مي‌توان بيان داشت كه در بلندمدت، يك درصد افزايش در متغيرهاي توليد ناخالص داخلي و نرخ باسوادي، به ترتيب باعث كاهش 0/78 و 1/87 درصدي در نابرابري توزيع درآمد مي شوند. از طرف ديگر، يك درصد افزايش در متغيرهاي فساد، تورم، نرخ بيكاري، نرخ شهرنشيني و نرخ مهاجرت، به ترتيب باعث افزايش 2/03، 1/17، 1/53، 2/78 و 4/38 درصد در نابرابري توزيع درآمد مي شوند. از اينرو،از بين انواع متغيرهاي نامبرده، اثر نرخ مهاجرت بر نابرابري توزيع درآمد، در مقايسه با ساير متغيرها بيشتر است.
چكيده لاتين :
The purpose of this article is to investigate the factors affecting the inequality of income distribution in Iran with emphasis on the role of migration and urbanization during the period 1695-1695. For this purpose, the data of the Time Series Database (Country Censuses, International Transparency Site) and the World Bank have been used. For this analysis, Vector Autoregressive Model, Johansson-Juselius method and Vector Error Correction Model have been employed. Regarding to results, the effect of the variables’ coefficients is coincident based on the theoretical foundations and statistically significant. Also the coefficient of the error correction method indicates that about 0.62 of the short-term imbalance is adjusted in each period to achieve the long-term equilibrium. Further, on the one hand, in the long run, one percentage increase in the GDP and literacy rates, respectively leads to 0.78 and 1.87 percentage decrease in the income inequality and on the other hand, a one percentage increase in the corruption, inflation, unemployment rate, urbanization rate and migration rate, leads to 2.3, 1.17, 1.53, 2.78, and 4.38 percentage increase in the income inequality, respectively. Hence, from among the mentioned variables, the effect of migration rates on income inequality is greater than for other variables.
