تحليل ساختاري تأثير سبك‌هاي تصميم‌گيري بر آمادگي اعتياد دانشجويان با ميانجي‌گري تنظيم شناختي هيجان

Structural analysis the effect of decision making styles on students' addiction preparedness by mediating cognitive emotion regulation

هدف: تبيين روابط ساختاري اثر سبك‌هاي تصميم‌گيري بر آمادگي اعتياد در دوران تحصيلي دانشجويي با در نظر گرفتن نقش ميانجي تنظيم شناختي هيجان است. روش: پژوهش حاضر بر اساس هدف، كاربردي و ازنظر شيوه گردآوري داده‌ها، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري دانشجويان سال تحصيلي 98-97 دانشگاه تهران بود. با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي چندمرحله‌اي، تعداد 610 نفر از دانشجويان انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسش­ نامه‌هاي سبك‌هاي تصميم‌گيري، تنظيم شناختي هيجان و آمادگي اعتياد بودند. تحليل داده‌ها با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري با روش كمترين مربعات جزئي انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد راهبرد تنظيم شناختي هيجان منجر به كاهش اعتياد مي‌شود؛ اما سبك‌هاي تصميم‌گيري منجر به كاهش تنظيم شناختي هيجان دانشجويان شده و در نتيجه منجر به افزايش اعتياد مي‌شود. نتيجه­ گيري: اين مطالعه بر اهميت توسعه تنظيم شناختي هيجان كه مي‌تواند به‌عنوان راهبردي مؤثر در مخاطرات دوران حساس تحصيلي و دانشجويي در نظر گرفت.

Objectives: The explanation of the structural relationships of the decision making styles on the preparation of addiction in the student's academic period is considered by considering the role of the mediating role of the cognitive management strategy of excitement. Method: The present study is based on the purpose of the application, and in terms of data collection method, The statistical population of the new entrance students was Tehran University. Using multistage cluster sampling, 610 students were selected. The instruments used included questionnaire of decision making styles (DMSQ), cognitive emotion regulation (CERQ) and addiction preparedness. Data analysis was performed using structural equation modeling (method of partial least square). Measurement model (Cronbach's alpha, composite reliability, convergent validity, and discriminant validity) and structural model (significant coefficients, factor loadings and the coefficients of determination) were evaluated. Results: The cognitive strategy of excitement suggests reducing addiction; but decision-making styles have led to a reduction in cognitive management of student excitement, resulting in an increase in addiction. Conclusion: This study focuses on the importance of development of cognitive emotion management, which can be considered as an effective strategy in the perilous and academic periods.